BeL..
08-10-2010 @ 05:49 | Ηταν άδεια η φωλιά...
ευωδιά πένθιμης εγκατάλειψης...
αράχνες έχτιζαν κελιά...
σκορπιοί κεντούσαν το πάπλωμα με δηλητήριο...
το σκοτάδι χειροκροτούσε...
χαράζοντας τον πυρήνα ενός καμένου πάπυρου...
βαθειά τομή...
κι ένας πίδακας σκόρπιζε κόκκινο...
καυτό σαν λάβα...
κι η συντροφιά το έγλυφε λαίμαργα...
πραγματικά υπέροχο... Μπράβο...! ::yes.:: | |
horseman
08-10-2010 @ 05:55 | Να είσαι καλά BeL | |
AETΟΣ
08-10-2010 @ 10:02 | Υπέροχη η γραφή σου!!!!!!!
Καλησπέρα Στέλιο. | |
**Ηώς**
08-10-2010 @ 11:06 | ένα τόσο δα κενό...
απεξάρτησης...
για την τσαλακωμένη αντρεία...
της Ψυχής..........................δεν έχω λόγια...να είσαι καλά Στέλιο..καληνύχτα | |
horseman
08-10-2010 @ 11:34 | ΑΕΤΟΣ ταυτίστηκε η γραφή με κάτι αγαπημένο σου...
Να είσαι πάντα καλά...
**Ηώς** Υπάρχουν στιγμές που "στίβεις" την σκέψη...
τολμάς χαριστείς σε λέξεις...
Γαλήνη στην πορεία της νύχτας σου...
| |
sakti
08-10-2010 @ 14:48 | ένα τόσο δα κενό...
ν' αναπνεύσουν τα κύτταρα...
να ξυπνήσει μέσα του η ζωή...
παραξενη γραφη....ενδιαφερουσα.... ::yes.:: | |
monajia
08-10-2010 @ 23:42 | ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟ.......................
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
 |
