| |
Γράφεις κάπου, με μεγάλα έντονα γράμματα:
«ΖΗΣΕ ΤΟ ΣΗΜΕΡΑ»
σαν τίτλος σε πρωτοσέλιδο εφιμερίδας,
σαν φωτεινή ρεκλάμα σε κεντρική λεωφόρο.
Ζήσε το σήμερα, λες,
ενώ μέσα σου παλεύουν ακόμα,
απομεινάρια του χθές
κι εσυ παλεύεις να διορθώσεις
τα χαλάσματα του αύριο.
Ήταν Παρασκευή βράδυ,
σε μια σκοτεινη αλάνα,
όταν σου κρατούσα το χέρι και σου έλεγα:
«Κράτα το χθές και μάθε απ’ αυτό,
ζήσε το σήμερα, άσε το αύριο.
Η κάθε μας μέρα είναι σαν να είναι η τελευταία μας».
Με κοιτούσες στα μάτια,
μου έλεγες πως προσπαθείς,
μα απ’ ό,τι φαίνεται
η προσπάθεια δεν ήταν αρκετή.
Δεν τα κατάφερες.
Ήταν Παρασκευή βράδυ
στη σκοτεινή αλάνα.
Θυμάσαι;
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
