| |
| | Βραδινό τσιγάρο |  | | | Γραμμένο σ ένα μοναχικό δωμάτιο του Manchester
| | |
Μ' ένα τσιγάρο συντροφιά, μεσάνυχτα και κάτι
Μαζί του καίγομαι κι εγώ, γίνανε όλα στάχτη
Πέρα στην πόλη όλοι ξένοι, σαν από άλλη γειτονιά
Σαν τότε που 'μασταν παιδιά, πρώτη φορά στα κοσμικά
Μέσα στα όνειρα συχνά, γυρνάω και θυμάμαι
Και ευτυχώς θεούλη μου, ξεχνάω πως κοιμάμαι
Καρδιά μου βάσταξε, μπορείς, μην με εγκαταλείπεις
Μαζί περάσαμε πολλά, χαρές μαζί και θλίψεις
Αργοπεθαίνω κ είναι σαν, το σπίρτο που θα κάψω
Σαν στόμα να μην έχω πια και θέλω να ουρλιάξω
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 8
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
elusive
09-08-2005 | me sygkinei.... | | elusive
09-08-2005 | me sygkinei.... | | KTiNoS
09-08-2005 | μην καπνίζεις ξαπλωμένος ! (κάνει πιό κακό !) | | annaΤi
09-08-2005 | ναι, μπορεί να πάρεις και στην πραγματικότητα, φωτιά..... (κτίνος!!!!!!!!....) Ωστόσο, εξαιρόντας τα κοσμικά, μου άρεσε ;-) | | KANLIS GEORGIOS
09-08-2005 | Μου άρεσε ! | | M.is
09-08-2005 | Καλησπέρα.. ωραίο.. | | Vasilis
10-08-2005 | Συμφωνώ απόλυτα με την AnnaTi ;) | | Αγνή
10-08-2005 | Μ' άρεσε το τέλος πολύ...Αντιηρωικό! | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
