| |
| | Η Εξίσωση |  | | | Σαν παρακαταθήκη! | | |
Λυπάμαι… Αν τη μοίρα μου
καθόρισαν οι άλλοι
αφήνοντας από παιδί
να ζω, σ΄ έντεχνη πλάνη,
σε κοινωνία ιδανική
λεύτερος δήθεν, θα μαι
και, πουπουλένιο σύννεφο,
θα έχω να κοιμάμαι,
με φίνο κλινοσκέπασμα
και, έπαρση σπουδαίου
σ’ ευδαιμονίας όνειρα
τον ύπνο του δικαίου…
Οπότε οι ενδοιασμοί,
σε μάτια υπνωτισμένα,
θα παραμένουν εσαεί
αφηρημένη, έννοια.
.
Λυπάμαι… Συρματόπλεγμα,
τριγύρω, σκύλοι, τρέχουν
κάθε μου αθώα κίνηση
κάμερες την ελέγχουν
ώστε, κάθε παρόρμηση
να φύγω, ν’ αποδράσω
το ευνουχισμένο μου μυαλό
την αναστέλλει , πάσο..
Έτσι, γυρνώ εσώκλειστος,
σ’ αμαρτωλό τοπίο
κατεστημένο, συμπαγές,
κλειστό ιερατείο
όπου, ωχριούν τα μάτια μου
θυμός, με περιβάλλει
μ’ ανάθεμα η συνείδηση
σιωπά και, με …προσβάλει…
.
Γιατί, αποφεύγω σκόπιμα
να βγω και, να κραυγάσω
να στηλιτεύσω τ’ άθλια
βρωμιές να ξεσκεπάσω,
για κάθε σάπιο, απαίσιο,
φτηνό η τετριμμένο
μόνο, σφυρίζω αμέριμνα
κι’ ας θέλω να.. ξεράσω…
Χώρια μέσα στο θέατρο
αυτό του παραλόγου,
τη στέρηση του πνεύματος
την ένδεια του λόγου
να υπερτερούν απέναντι
άξιων η δικαίων
ρόλους, πληρώνω ατάλαντων,
γελοίων και, χυδαίων.
.
Λυπάμαι… Αν προσποιητά
ανούσια, γελάσω
στα ουσιώδη προσπερνώ
τη …κάνω, μη κοιτάξω
προσθέτοντας ταφόπλακα
στη μνήμη να ξεχνάει
γιατί, ευνοώ τ’ ανήθικα
κι’ ευθύνες μη ζητάει …
Σαν εξυμνώ, αυλοκόλακες
να, με διαφεντεύουν
απάτριδες η αναιδείς,
στη κορυφή ν’ ανέβουν
οσφυοκάμπτες, κόρακες,
γύπες, που σάλια εκκρίνουν,
σ’ ότι αρπάξει ο κώλος τους,
σαν τρώνε η σαν πίνουν.
.
Λυπάμαι… Ενώ, χάνονται
τα έθιμα, τα ήθη,
μ’ αλαλαγμούς προστρέχουμε
αφηνιασμένα πλήθη,
σε πενιχρά θεάματα
σαχλά, μήπως τη …βρούμε
όπου, μας ειρωνεύονται
μα, εθελοτυφλούμε…
Προτρέποντας να ευδοκιμούν
σπόροι κακού αφθόνως
μαζί, με μπόχα, αποστροφή,
αηδία αλλά, συγχρόνως
ξεπλένοντας ως πόντιοι
τα χέρια μας Πιλάτοι,
αποποιούμαστε ενοχές,
για τα φρικτά μας, λάθη.
.
Λυπάμαι … Αν η αγνότητα
σκοπίμως, μένει μύθος,
για να προάγεται αφειδώς
το θράσος , απ’ το ήθος
αμφισβητώντας το αληθές
κάπου να ξεθωριάζει
προβάλλοντας το κίβδηλο,
γνήσιο να φαντάζει…
Κι’ έτσι, με μάσκες ιλαρές
γεμάτοι αυταπάτες
αιδούς .. Αργείων σιωπή,
κρατάμε στις απάτες
και, όσα ανοσιουργήματα
προωθούνται από …Εφιάλτες
ως, έξτρα αριστουργήματα,
για… Έλληνες, μαλάκες!
.
Λυπάμαι… Για όσα ψέματα
κατά συνθήκη λέμε
μπιζάροντας τ’ ανήθικα
τριγύρω, αντί να κλαίμε
που οδεύουμε ολοταχώς,
στη κατηφόρα …αλφάδι
πίσω, από ανάξιους αρχηγούς,
σαν άμυαλο κοπάδι…
Δίχως ,αντίσταση επαρκή
χωρίς πυγμή η γνώση
φτάνει, στο γκρεμοτσάκισμα
να εισπράξουμε τη βρώση
επικροτώντας ρέμπελους,
παλιάτσους, δίχως τσίπα
ανέντιμους , επιρρεπείς
του τύπου, είπα -ξείπα .
.
Λυπάμαι… Που ιδιοτελώς,
χειροκροτούμε αθλίους
προπάντων, ευθυνόφοβους
παρείσακτους, αχρείους
παρ’ όλα αυτά το πάθημα,
δε μας πτοεί, στα ίδια
εκ’ των υστέρων βρίζουμε
μας πρήξατε, τ’ αρχ….
Κοιλιόδουλοι, ρεντίκολα,
φτηνοί αεριτζήδες,
μία ζωή απ’ το αίμα μας
ρουφάτε, νυχτερίδες
ωστόσο, απ’ τα κέρατα,
δε πιάνουμε το ταύρο
προσφέροντας τη πλάτη μας
να παίζουνε, μπιλιάρδο.
.
Αλήθεια… Πως, αντέχουμε
να βλέπουμε καθρέφτη
αφ’ υψηλού και, νιώθουμε
πολίτες όπως πρέπει
εφ’ όσον οι αξίες μας
στη πράξη αναιρούνται
αλλιώς, με ποια εξήγηση,
σ΄ εκείνους που στερούνται…
Χαρίζουμε μηδαμινό,
παρηγοριάς μεράδι
και, δίνουμε δικαίωμα
των σκουπιδιών οι κάδοι
να ορθώνονται ανάχωμα,
στη πείνα που θεριεύει,
φλερτάροντας τη παρακμή,
σε… γιάφκες, να ελλοχεύει! .
.
Λυπάμαι… Το μοτίβο αυτό
επιεικώς συνήθεια
αναδεικνύει προφανώς
τη ποιο στυγνή, αλήθεια…
Αλήθεια, πανανθρώπινη
που ελπίδες, δεν αφήνει
σφραγίζοντας διαχρονικά
τη φράση… Είμαστε κτήνη!
Για τούτο, ας σκεφτεί καθείς
πριν κλάψει η γελάσει
αξίζει τ’ αποτέλεσμα
να το διασκεδάσει,
καθόσον η εξίσωση
αν και, παροιμιώδης
Δύο επί ένα, εις φέρετρο
μας θέλει… Μνημειώδεις!
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 13
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | ferelpis | | | |
|
monajia
10-10-2010 @ 03:27 | ΤΗ ΝΑ ΣΧΟΛΙΑΣΩ ? ΟΛΟ ΥΠΕΡΟΧΟ.........................
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | **Ηώς**
10-10-2010 @ 03:49 | Λυπάμαι που απ’ τη γέννα μου
ζούσα σε αυτή τη πλάνη!
Λυπάμαι που είμαι δέσμιος
σ’ ένα κατεστημένο,
που ν’ απορρίψουμε όλοι μας
διόλου δεν τολμάμε,
Χ Ε Ι Μ Α Ρ Ρ Ο Σ.... ::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | | yiannistellidis
10-10-2010 @ 05:12 | Λυπάμαι για όσα ψέματα
Κατά…συνθήκη λέω!
Λυπάμαι για τ’ ανήθικα,
τριγύρω που δεν κλαίω.
Για προσωπεία επίπλαστα
που όλοι μας φοράμε,
λυπάμαι!!
Λυπάμαι όλα τα παιδιά
που ζουν με παραμύθια!
Λυπάμαι κάπου…αύριο
σαν μάθουν την αλήθεια,
πως όνειρα με τη ζωή
μαζί, δύσκολα πάνε,
λυπάμαι!!
::up.:: ::up.:: ::up.::
FANTASTIKO !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! OLO .........OLA ENA KI ENA !!!! | | yiannistellidis
10-10-2010 @ 05:12 | Λυπάμαι για όσα ψέματα
Κατά…συνθήκη λέω!
Λυπάμαι για τ’ ανήθικα,
τριγύρω που δεν κλαίω.
Για προσωπεία επίπλαστα
που όλοι μας φοράμε,
λυπάμαι!!
Λυπάμαι όλα τα παιδιά
που ζουν με παραμύθια!
Λυπάμαι κάπου…αύριο
σαν μάθουν την αλήθεια,
πως όνειρα με τη ζωή
μαζί, δύσκολα πάνε,
λυπάμαι!!
::up.:: ::up.:: ::up.::
FANTASTIKO !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! OLO .........OLA ENA KI ENA !!!! | | Brunhilda
10-10-2010 @ 06:31 | Δεν με κουρασε καθόλου!!!!!!!
Φανταστικο!!!!!!!!!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | Alianthi
10-10-2010 @ 07:05 | Ωραίο είναι αλλά γιατί δυο φορες; | | Celestia
10-10-2010 @ 07:20 | Aπλα υποκλινομαι!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | στίχος
10-10-2010 @ 07:46 |
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::theos.:: | | oneiropola
10-10-2010 @ 08:32 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | kantadoros
10-10-2010 @ 09:02 | Λυπάμαι μια λυπάμαι δυο και τρείς φορές λυπάμαι
Λυπάμαι που αντέχουμε
να βλέπουμε καθρέφτη!
::up.:: | | Rannia . k
11-10-2010 @ 03:23 | Υπέροχο!!!
Καλό μεσημέρι από την Λευκωσία!!!
::theos.:: ::yes.:: ::theos.:: | | Helene52
11-10-2010 @ 06:55 | Καταπληκτικό !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
::up.:: ::theos.:: ::up.:: | | miragge
05-11-2010 @ 15:00 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: katapliktiko
lipame poy den mporo na po kati allo megalitero lipame | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
