Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132762 Τραγούδια, 271267 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Αποδοχή
 
Με μόνη συντροφιά
ένα επικριτικό γιατί
κι έν’ ανεκπλήρωτο θέλω
διασχίζω το κενό,
με βήμα μετέωρο,
ακολουθώντας το μελωδικό
κάλεσμα της σιωπής…

Εξόριστος μιας άρνησης
αναζητώ το μάταιο
μέσα στις λευκές σελίδες της παράνοιας
και συμβουλεύομαι τον χρόνο
- τον μόνο αληθινό κι αδιάβλητο
απ’ το παιχνίδι της αμφιθυμίας -
σ’ ένα ρολόι δίχως δείκτες,
προσμένοντας τη λύτρωση που θα ‘ρθει
στην ώρα της αποδοχής…



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 8
      Στα αγαπημένα: 2
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
monajia
10-10-2010 @ 04:35
ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
aggelos sigalas
10-10-2010 @ 06:33
καλησπέρα, ::up.:: ::up.:: ::up.::
ΚατεριναΘεωνα
10-10-2010 @ 07:02
::theos.:: ::yes.::
Celestia
10-10-2010 @ 07:40
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Alianthi
10-10-2010 @ 07:46
Δυνατές και παρορμητικές σκέψεις!!!!!!!
Πολύ καλό!!!
Aνδρέας Lark
10-10-2010 @ 08:35
Τελικά είν΄ αρκετοί αυτοί που ασχολούνται με ανάγκες εσωτερικές/υπαρξιακές: ο χρόνος, το μυαλό, οι άλλοι μέσα μας και εκτός μας. Φυσικά ο καθένας έχει τον τρόπο του. Ο χρόνος προφανώς ανήκει στο κτιστό κομμάτι του κόσμου (μάλλον θα θέλαμε να βγούμε έξω απ' αυτό). Εσύ το βλέπεις κάπως διαφορετικά. Είναι γεγονός ότι όσο περνά ο χρόνος τόσο φωτίζονται μέσα μας τα αντίθετα (η αμφιθυμία που λες-μ' αρέσει όπως το τοποθετείς) σε μια δημιουργική τους σύνθεση σε φάση ωριμότητας ή στον παραλογισμό σε φάση πλήρους αδυναμίας. Η αποδοχή από εμάς προς εμάς απ' τους άλλους προς εμάς ο καταλύτης! Διάβασα τα τέσσερα τελευταία που έχεις αναρτίσει (μεγάλες χρονικές αποστάσεις!!??) τα τρία στη βάση που θέλει το δημιουργό να χτενίζει το 'μέσα' του, το ένα (το προτελευταίο νομίζω) ιδιαίτερα τρυφερό και κατάλληλο για το άλλο φύλο!
Vellerofontis
11-10-2010 @ 00:27
Καλημέρα! Σας ευχαριστώ για τα σχόλιά σας! Χαίρομαι που το ποίημα βρήκε την... αποδοχή της στιχοπαρέας!! Και χαίρομαι ιδιαίτερα γιατί, όπως πρόσεξες Ανδρέα, τα τελευταία 4 χρόνια δεν έχω γράψει παρά μόνο την "Αποδοχή" και το "Γράφω για σένα". Ή τουλάχιστον, είναι τα μόνα από ένα ντοσιέ γεματό σκόρπιους στίχους που πήραν μια ολοκληρωμένη μορφή. Αβίαστα, παρορμητικά όπως αναφέρει και η Alianthi... Φταίει ότι στέρεψα από έμπνευση; Φταίει που βρήκα κι άλλες δημιουργικές διεξόδους; Φταίει που γράφω μόνο όταν νοιώθω πως πραγματικά έχω κάτι να πω; Δεν ξέρω... Αυτό που έχει μεγαλύτερη σημασία για μένα είναι η διαπίστωση πως τελικά, υπάρχει ακόμα κάτι μέσα μου. Κάτι που απλά βρίσκεται σε λανθάνουσα κατάσταση, περιμένοντας τις κατάλληλες συνθήκες... Σας ευχαριστώ και πάλι! ::smile.::
Ναταλία...
11-10-2010 @ 02:02
Εγώ το βρήκα υπέροχο ::yes.:: ::theos.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο