| |
Άνοιξα το σεντούκι του παρελθόντος και βρήκα μέσα νιάτα, ζωή, όνειρα, αγάπες..
είπα αγάπες ;..ναι, εκεί βρήκα και τη μεγάλη αγάπη της νιότης μου : το τραγούδι..
Τι αναμνήσεις, Θεέ μου !
Κι εκεί ξάφνου στα χέρια μου ξετυλίγονται οι στίχοι του Μάρκου.
Είναι χαράματα και η συγκίνηση μεγάλη
όταν ο φίλος μου, μουσικός και στιχουργός, Μάρκος Ντουβής,
μου εμπιστεύεται με χαρά το νέο του δημιούργημα :
ένα ντουέτο για το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης.
Καθώς, όμως, όλα στη ζωή μας
συμβαίνουν ή δε συμβαίνουν για κάποιο λόγο,
αυτό το τραγούδι δεν ερμηνεύτηκε από μένα ποτέ.
Αν ερχόταν το γεγονός αυτό στη ζωή μου, πολλά μπορεί να ήταν αλλιώς..ίσως όλα να ήταν αλλιώς..
αυτή, άλλωστε, είναι και η θεωρία του χάους :
μια μικρή κίνηση μιας πεταλούδας στην άλλη άκρη του κόσμου
μπορεί να οδηγήσει σε τυφώνα χιλιόμετρα μακριά..
η παραμικρή αλλαγή στη ζωή μας, ίσως αλλάξει την όλη πορεία μας..
Σήμερα, αναδύεται στην επιφάνεια το " Εμείς οι δυο "
για να ξαναεκπέμψει το όραμα..
και με τον πόθο,
αν κάποιος από όλους σας το έχει ακούσει ή το έχει ερμηνεύσει,
να μας δώσει τα φώτα του.
" Εμείς οι δυο "
Εσύ τ' άγρια χαράματα
κι εγώ το κουρασμένο γιόμα
Εγώ γιομάτος τραύματα
κι άσκαστο ρόδι εσύ ακόμα
Refrain
Εμείς οι δύο, μόνο εμείς και τίποτ' άλλο
Μια χούφτα αγάπη κι ένα όνειρο μεγάλο
Εγώ στη νύχτα μια σκιά κι εσύ το φως μου
Πάρε τα πάντα κι ό, τι θέλεις, δως μου
Μια χούφτα αγάπη κι ένα όνειρο μεγάλο
Εμείς οι δύο, μόνο εμείς και τίποτ' άλλο
Εγώ μια πικραμένη αυγή
με λαβωμένα οράματα
Μαζί σου ήρθα κι ό, τι βγεί
γίνονται ακόμα θαύματα
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 14
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
