| Μια ελλειψοειδής τροχιά...
ενός άγνωστου πλανήτη...
χωρίς παρουσία...
στον χάρτη των αστρο-νόμων...
που εξερευνούν ότι υπαρκτό...
στην άντληση του κενού...
στο στίγμα που φθάνει η μνήμη του ανθρώπου...
εκτροχιάστηκε...
κυκλώνοντας μιαν έγχρωμη γραμμή της ύπαρξης...
επι-τρέποντας καταιγίδες...
που ολισθαίνουν το σπέρμα...
μιας γόνιμης συν-αλλαγής...
με το όνειρο...
στον υπερθετικό βαθμό της Ζωής...
***
Μια ελλειψοειδής αυτ-απάτη...
σε ανύπαρκτους ορίζοντες...
προσ-θέτει στην όραση...
μια σκούρα πλάκα αδιαφανής...
ρουφώντας λαίμαργα το φως...
που δεν ένιωσε ποτέ...
στην συγ-κατοίκηση με το σκοτάδι...
***
Βρέχει...
ολισθαίνουν οι άγκυρες...
διαβρώνοντας την σύνεση μιας προβλήτας...
που δεν έχει κυοφορήσει ταξίδια...
δεν έχει αντι-κρίσει χρώματα...
δεν έχει ακούσει την χροιά των λευκών γλάρων...
ολισθαίνει...
ο εφιάλτης...
βυθίζεται στην άγνωστη στοά του Άδη...
***
Μιας οροσειράς ουράνια τόξα...
επι-σημαίνει αυστηρά η ελευθερία...
από αναίμακτες εφορμήσεις...
στην επόμενη σελίδα του τοκετού...
πολλαπλασιάζοντας τ' αηδόνια...
σε μιας συναυλίας την έναρξη...
που θα κυματίζει η Ψυχή...
μονάχα στ' απέραντο...
μονάχα στο γαλάζιο...
χωρίς οίκτο...
για τον θάνατο του εφιάλτη...
μονάχα με χειροκρότημα...
για την επανένταξη στο αύριο...
που θα επικροτεί ο κάθε σοφός...
***
Κουράστηκε...
η Ψυχή...
από επαναστάσεις μιας σχιζοφρένειας...
που σκόρπισε μονάχα θλίψη...
από έναν επικίνδυνο πυρετό...
***
Στέλιος Κ.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 2 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|