prince philip
14-10-2010 @ 15:12 | καταπληκτικο ::theos.:: ::theos.:: | |
aprobleptos
14-10-2010 @ 15:12 | Αυτά που χάνονται λυπάμαι
κάθε στιγμή νικημένη σιγοσβήνει σε καθρέφτες υδρατμών
- οι ανάσες που καίνε στον ορίζοντα...σε αποστάσεις ασφαλείας...
ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ!! ΤΗΝ ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΜΟΥ ::yes.:: | |
CHЯISTOS P
14-10-2010 @ 15:30 | Το σινιάλο σου, λάμψη δυνατή και φεγγοβόλα... Αξίζει την μηδενική ανταπόκριση ? | |
apelsini
14-10-2010 @ 15:33 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
sakti
14-10-2010 @ 15:39 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
αντικλείδι
14-10-2010 @ 15:43 | Είναι απλά ένα "έργο τέχνης" , ένα δημιούργημα "υψηλής αισθητικής",
που πάλεψε και ξεπέρασε τον δημιουργό του !!! | |
ΛΑΧΕΣΙΣ
14-10-2010 @ 16:12 | οπισθοχωρώ...για να έρθεις...
| |
monajia
14-10-2010 @ 22:00 | ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
aggelos sigalas
14-10-2010 @ 23:02 | επιτέλους οπως ειναι ο στίχος. ::up.:: ::up.:: ::up.:: !!!!!!!!!!!!!!!!!!!! | |
Sofitsa
14-10-2010 @ 23:05 | καταλαβαίνεις ; ερευνώ σημάδια κρυμμένα...στίξη...παράλειψη...ίσως...
ήχοι άγνωστοι, αγαπημένοι περιβάλλουν τη συστολή...
οπισθοχωρώ...για να έρθεις...
Μαργαριτάρι όλο!!!!! ::theos.:: ::theos.:: ::hug.:: | |
oneiropola
14-10-2010 @ 23:13 | Καταπληκτικοοοοοοοο!!! ::theos.:: ::theos.:: ::hug.:: | |
stixoplektis
14-10-2010 @ 23:17 | Αυτά που χάνονται λυπάμαι
κάθε στιγμή νικημένη σιγοσβήνει σε καθρέφτες υδρατμών
- οι ανάσες που καίνε στον ορίζοντα...σε αποστάσεις ασφαλείας.
ΑΝΑΥΔΟΣ !!! ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ !!! | |
eyaisthitoyliko85
14-10-2010 @ 23:43 | το παράξενο όνομα - την άρνηση αφαιρώ,μένει η ζεστασιά...μια στιγμή
μετά , με τα χέρια στις τσέπες απομακρύνεται
επιστρέφει μετανοιωμένα...
στη νύχτα που ορμάει απ'τα τζάμια αρπακτική...
ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ::love.::
::theos.:: ::theos.:: | |
στίχος
14-10-2010 @ 23:56 | ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ - ΕΔΕΣΕ ΜΕ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ::love.:: ::love.:: ::love.:: δεν έχω λόγια για την επιλογή σου !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! | |
sofiagera
14-10-2010 @ 23:46 | τα μυστηριώδη να μου φανερώσεις...
μια γωνιά να μπαινοβγαίνω σε δυσβάσταχτες νύχτες...
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: Υπέροχο όλο και ξεχωριστό!!!! | |
μηχανοδηγος
14-10-2010 @ 23:53 | Τι έχεις γράψει....στίχε...???
Φανταστικό....!!!!
http://www.youtube.com/watch?v=d_pXZ-hDVxw
::angel.:: ::rol.:: ::theos.:: | |
στίχος
14-10-2010 @ 23:58 | Ευχαριστώ μηχανοδηγέ...θα με τρελάνετε με τις αφιερώσεις σας σήμερα !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!ευχαριστώ θερμά ::love.:: ::love.:: ::love.:: | |
ivikos
14-10-2010 @ 23:59 | ασθμαίνοντας και...κούτσα-κούτσα......
-------------------------------------------------------
Θα με αναιρείς…πριν το φως…κι ανεξίτηλα….
Προφανώς, στ’ ανοιχτά της σαγήνης σου
Οι λεηλατημένες αφηγήσεις παραδόθηκαν
σ’ ένα χρόνο λιτό, με ρωγμές στα φεγγάρια του.
Μόνο στ’ απόκοσμα, οι σιωπές φέγγαν άϋλες…..
Με προσγειώσεις λυγμών, στ’ ακρογιάλια σου
με λεηλατημένες αφίξεις ρητών προαιώνιων
με χυμούς απ’ το δέντρο της άβυσσου,
θες να βαφτούν προς το γκρι οι ανάσες σου;
Κι όταν τ’ αλλήθωρα Σάββατα συνιστούν συγκατάβαση,
πάρε ένα φως από ροζ απογεύματα,
κράτα λυχνάρι στης νύχτας το απόκοσμο,
πες μου νωρίς: Ν’ ατενίσω τα…έσω σου;…..
μα τι λες πάλι αστέρι μου
συλλογιέσαι πως…ΝΑΙ…θα χαθώ στα πελάγη σου,
ερευνάς της αφής το ανιστόρητο πέρασμα,
αλυχτάς με φωνές που αναιρούν το σινιάλο μου;
Όχι να λες
σ’ εκδοράς παραμόρφωση…
σε ρωγμές απογεύματος….
σε νυχτιάς χαλαρής το αποτύπωμα…..
Πες μου το ΝΑΙ…..
να χαθώ στ’ αγριοκαίρια σου!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
-------------------------------------------------------
::up.:: ::love.:: ::up.:: | |
DimitrisPratsos
15-10-2010 @ 00:26 | και ενα παρα πολυ μεγαλο μπραβο νομιζω ειναι λιγο
γι΄αυτο που εγραψες φιλε μπραβο ::up.:: ::up.:: ::up.::
καλημερα απο Μυτιληνη | |
DimitrisPratsos
15-10-2010 @ 01:09 | συγνωμη ρε φιλεναδα αλλα το [στιχος] παραπεμπει σε αρσενικο γραψε τουλαχιστον[ στιχαρα] να καταλαβω οτι εισαι
θυλικου γενους | |
στίχος
15-10-2010 @ 01:14 | Με σκλαβώνεις Δημήτριε !!!!!!!!!!!!!!!! | |
martin luther
15-10-2010 @ 01:37 | ::hug.:: ::hug.:: | |
manospanou
15-10-2010 @ 02:31 | ΗΡΘΑ
ΞΑΝΑ ΚΑΙ ΞΑΝΑ | |
στίχος
15-10-2010 @ 02:35 | KΑΛΩΣ ΟΡΙΣΕΣ | |
CHЯISTOS P
15-10-2010 @ 02:41 | Ναί ! Δεν μπορεί να μείνει απαρατήρητη μαι τέτοια έκφραση με τόση ευαισθησία ! Μπράβο στίχε ! ::yes.:: | |
Rannia . k
15-10-2010 @ 03:29 | Καταπληκτικό!!!
Καλό μεσημέρι!!!
::theos.:: ::yes.:: ::theos.:: | |
χρηστος καραμανος
15-10-2010 @ 03:30 | Δε χρειάζομαι παρά λέξεις...μουσική...φως - Θεέ μου κι είναι ήδη πολλά-
τον άνεμο στον ψίθυρό σου...τη βροχή στο σώμα σου
- Σ 'αιφνιδιάζω...για να με ξαφνιάσεις -
τη θλίψη στο φόβο σου...στη σιγουριά σου...
ΥΠΕΡΟΧΑ ΣΙΝΙΑΛΑ!!! ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
peiraiotissa
15-10-2010 @ 04:03 | τα μυστηριώδη να μου φανερώσεις...
μια γωνιά να μπαινοβγαίνω σε δυσβάσταχτες νύχτες...
Απίστευτη!!!!!!!!!!!!!!!Μπράβο σου... ::hug.:: ::theos.:: | |
elsa98
15-10-2010 @ 05:12 |
Αριστούργημα!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
Νίκας Π.
15-10-2010 @ 05:16 | Εξαιρετικό!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::up.:: ::up.:: ::up.::
Καλό απόγευμα! | |
Giasemi
15-10-2010 @ 05:21 | Είστε μεγάλος/η ποιητής/ποιήτρια
::theos.:: ::yes.:: ::theos.:: | |
Helene52
15-10-2010 @ 08:18 | Αφωνη .... προσκυνώ ....
::theos.:: ::theos.:: ::hug.:: | |
**Ηώς**
15-10-2010 @ 09:26 | Αλλού το φως...αλλιώς οι φθόγγοι πειθαρχούν
στην αυστηρή σου τρυφερότητα...
τα μυστηριώδη να μου φανερώσεις...
μια γωνιά να μπαινοβγαίνω σε δυσβάσταχτες νύχτες...
ΟΠΙΣΘΩΧΩΡΩ............ ::yes.:: ::theos.:: τα σέβη μου! | |
aspigon
15-10-2010 @ 10:43 | DIAMAAAAAAAAAAAANDI!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
::theos.:: ::love.:: ::theos.:: | |
Aνδρέας Lark
17-10-2010 @ 05:17 | Λοιπόν, απευθύνεσαι σε κάποιον: ο εραστής, ο συνάνθρωπος, ο παγκόσμιος άνθρωπος, ο ίδιος σου ο εαυτός, ο εαυτός μας...
'Μυθικά χθεσινά μεγέθη...άδικα εξυμνήθηκαν'-ό,τι κατέγραψε η ανθρώπινη ιστορία μια υστορία που βλέπει τον όγκο, το υλικό και όχι τα σινιάλα: τις μικρές στιγμές: στίξη-αποφατικότητα, ίσως-αμφιταλαντεύσεις, παράλειψη-λάθη. Αυτά είναι που δημιουργούν ή δημιουργούνται από την απλή καθημερινότητα (απλές προσδοκίες) εκεί είναι το φως...η μουσική...οι λέξεις, εκεί συναντιώνται οι άνθρωποι αφού επιτρέψουμε ('οπισθοχωρώ') ο ένας στον άλλο να γίνει συμμέτοχος και κοινωνός σ' αυτές τις στιγμές όταν θα εκπέμπουμε και ο άλλος θα αναγνωρίσει αυτά τα σινιάλα...??? | |
 |
