| |
Μαύρο στο μαύρο μου έρχεται
επάνω το φεγγάρι
που απ την ουσία της σκοτεινιάς
άσπρο εφάνη πάλι
τίποτα πια στην έρμη γη
δεν θύμιζε τη νιότη
μονάχα κρύο άσπρο φως
έβρεχε από τα σκότη
κι ήρθαν φαντάσματα βουβά
ήρθαν χρυσά κοράκια
ήρθαν αγριόσκυλα πολλά
ήρθαν μικρά παιδάκια
και μου τραγούδησαν ξανά
σε φως αοριστίας
πως είναι ο άνθρωπος φρουρός
κρυμμένης αφθαρσίας
και γω τους ρώτησα ξανά
γιατί τότε δεν έχει
λύρα ο ξανθός Απόλλωνας
τη χώρα αυτή όταν τρέχει;
Γιατί μου είπανε απλά
τελειώσαν κείνες οι ώρες
τώρα είναι η ώρα θερισμού
και φέρνει άγριες μπόρες
τώρα είναι η ώρα του παλιού
να θεριστεί θεμέλια
για να περσέψει η μαγιά για τα καινούργια πλήθη
για αυτό μονάχα μαύρη γη βλέπει αυτή η χαρά
μου παν όλα τότε μαζί:
"δικιά σου η φθορά!"
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
