Γιάννης Ποταμιάνος
15-10-2010 @ 14:25 | ποτέ σου δεν απαίτησες ψίχουλο από μένα
το χέρι μόνο γύρεψες, εκείνο της καρδιάς
χόρευες σαν τον άνεμο, σε κάρβουνα αναμμένα
ήσουν ο αναστενάρης μου, μπορεί και ο βοριάς ...
Ένα υπέροχο ποίημα
Μπράβο Πελαγία
Καλό βράδυ
::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | |
monajia
15-10-2010 @ 14:25 | ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΠΕΛΑΓΙΑ...........ΕΥΓΕ........ΠΟΛΥ ΔΥΝΑΤΟ...............
::hug.:: ::hug.:: ::hug.:: | |
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
15-10-2010 @ 14:28 | Ωραίο!
::theos.:: ::up.:: ::theos.:: | |
Άγγελος Αραβαντινός
15-10-2010 @ 14:29 | Πολύ μου αρέσει Πελαγία! Την καλησπέρα μου! | |
Sofitsa
15-10-2010 @ 14:32 | http://www.youtube.com/watch?v=M_gjl3wYuzI
Καλό ξημέρωμα Πελαγία! Υπέροχο!
::love.:: ::love.:: ::hug.:: | |
elsa98
15-10-2010 @ 14:38 | σήμερα τον ικέτεψες, στερνή φορά, βοήθεια!
να φέρει πίσω τ` άλογο κι ας είναι δανεικό
στ`όνειρο πάνω πάτησες, μα γύρεψες αλήθεια
το κύκνειο άσμα πρόβαρες, σε λάθος σκηνικό ...
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Καλό σου βράδυ | |
aprobleptos
15-10-2010 @ 14:43 | ποτέ σου δεν απαίτησες ψίχουλο από μένα
το χέρι μόνο γύρεψες, εκείνο της καρδιάς
χόρευες σαν τον άνεμο, σε κάρβουνα αναμμένα
ήσουν ο αναστενάρης μου, μπορεί και ο βοριάς ...
ΥΠΕΡΟΧΟ!!! ΤΗΝ ΚΑΛΗΜΕΡΑ Pelagia.. ::hug.:: ::theos.:: | |
sakti
15-10-2010 @ 14:50 | πολυ ομορφο και δυνατο... ::yes.:: | |
Aνδρέας Lark
15-10-2010 @ 15:57 | Στις δυο στροφές μιλάς σ΄ αυτόν και στις άλλες δύο γι' αυτόν.
Σπάει τα συνηθισμένα.
Στον έρωτα ονειρικότητα και αποκλειστικότητα και παρορμητικότητα.
Και στο τέλος...αν δεν είχε αυτό το τέλος δεν θα είχες γράψει για έναν έρωτα θα είχες γράψει για μι' αγάπη.
Όλο το ποίημα μια αστραπή στο συννεφιασμένο αθηναϊκό τοπίο του Οκτώβρη! | |
ivikos
15-10-2010 @ 17:53 | ποτέ σου δεν απαίτησες ψίχουλο από μένα
το χέρι μόνο γύρεψες, εκείνο της καρδιάς
χόρευες σαν τον άνεμο, σε κάρβουνα αναμμένα
ήσουν ο αναστενάρης μου, μπορεί και ο βοριάς ......
ερωτισμός...με τάσεις αυτοπυρπόλησης......
Πελαγία ένα μεγάλο ΜΠΡΑΒΟ!!!!!!!!!!!!!!!!!!
::up.:: ::love.:: ::up.:: | |
στίχος
15-10-2010 @ 20:04 | " Καμέα ": όρος της τέχνης, που αναφέρεται σε σκληρές πέτρες διαφόρων ειδών με ανάγλυφη ή ολόγλυφη πλαστική κατεργασία.Η τεχνική της καμέα αξιοποιεί τη σύνθεση της πέτρας σκαλίζοντας λεπτομέρειες της παράστασης στα διάφορα στρώματα του λίθου,που σε ορισμένες περιπτώσεις φτάνουν και τα εννέα,ανάλογα με το χρώμα που θέλει να αναδείξει.
Λίθοι που συνήθως χρησιμοποιούνται είναι : ο όνυχας, η ορεία κρύσταλλος, ο σαρδόνυχας αλλά και διάφορες κατεργασμένες υαλόμαζες με ανάλογη λιθογλυφική τεχνική, όπως το περίφημο αγγείο του Πόρτλαντ, σε γαλάζιο και λευκό χρώμα ,που βρίσκεται στο Βρετανικό Μουσείο του Λονδίνου.
Το καλλιτεχνικό αποτέλεσμα της " καμέα " είναι τελικά ένας σοφός συνδυασμός χρωματικών και πλαστικών εντυπώσεων.
Οι αρχαιότερες που έχουν διασωθεί ανάγονται στον τρίτο αιώνα π.Χ. αλλά είναι βέβαιο ότι η τέχνη ήταν παλαιότερη.
Αυτό το καλλιτεχνικό είδος είναι καθαρά ελληνιστικό με απεικονίσεις δυναστειών και μυθολογικών σκηνών.Αλλά και οι Ρωμαίοι που διδάχτηκαν την τέχνη από εξελληνισμένους Ανατολίτες,με απεικονίσεις ,όμως,αυτοκρατόρων ή προσωπικοτήτων αλλά κυρίως πολύπλοκων αλληγοριών,π.χ. το κύπελλο Φαρνέζε ,με την κεφαλή της Μέδουσας και την αλληγορία της ευφορίας του Νείλου.
Η εξαίρετη βυζαντινή λιθογλυφία αν και συνδέεται με την κλασσική παράδοση,διαφέρει στον τρόπο κατασκευής.Τα σημαντικότερα δείγματά της είναι : ένας σαρδόνυχας σε τρία στρώματα με τον Άγιο Γεώργιο ,τον Άγιο Δημήτριο και μεταξύ τους τον Χριστό να ευλογεί, ένας Ευαγγελισμός του ενδέκατου αιώνα ( Εθνική Βιβλιοθήκη Παρισιού ) , μια λειψανοθήκη από αχάτη ,εποχής Νικηφόρου Φωκά και ένα δισκοπότηρο από σαρδόνυχα ( Άγιος Μάρκος Βενετίας ).
Τον Μεσαίωνα η λιθογλυφία παρήκμασε για να ακμάσει εκ νέου κατά την Αναγέννηση,λόγω της αγάπης των πριγκήπων προς τις τέχνες και των βασιλιάδων προς τις συλλογές.
Οι σπουδαιότεροι Ιταλοί καλλιτέχνες του δέκατου πέμπτου και δέκατου έκτου αιώνα ήταν οι : Βαλέριο Μπέλι, Τζοβάνι Μπερνάρντι και Ματέο ντελ Νάσαρο.Επίσης στη Φλωρεντία,ονομαστός καλλιτέχνης του είδους υπήρξε ο Αλεσάντρο Τσεζάτι ή Γκρεκέτο,του οποίου την εργασία εκτιμούσε και ο Μιχαήλ Άγγελος.
Η τέχνη αυτή διατηρήθηκε έως και τον δέκατο όγδοο αιώνα στην Αυστρία,Ιταλία και Γαλλία για να παρακμάσει πάλι κατά τους επόμενους αιώνες,πριν ο νεοκλασσικισμός οδηγήσει το είδος της σε ευρεία παραγωγή και κατά συνέπεια σε έλλειψη πρωτοτυπίας.
Από τους τελευταίους καλλιτέχνες της λιθογλυφίας ,οι πλέον αξιόλογοι ήταν ο Φρανσουά Φρομάν-Μερίς και ο Αντόλφ Νταβίντ ( Παρίσι).Ο Νταβίντ,το 1860 εμπνεύστηκε από ένα έργο του Ένγκρ ( Γάλλος ζωγράφος ) και για 15 έτη,εργάστηκε πάνω στην μεγαλύτερη καμέα της νεότερης εποχής ( μέγεθος 24 επί 22 εκατοστά )με θέμα : " η Αποθέωση του Ναπολέοντα ". | |
στίχος
15-10-2010 @ 20:11 | Αντικλείδι μου, είσαι πάντα ένα βήμα μπροστά και ενώ τα περιμένω όλα από σένα ,τελικά συνεχώς με εκπλήσσεις ευχάριστα!
Εξαίρετο ποίημα σαν λιθιγλυφία εποχής!
Συγχαρητήρια !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! | |
sofiagera
15-10-2010 @ 20:40 | σήμερα τον ικέτεψες, στερνή φορά, βοήθεια!
να φέρει πίσω τ` άλογο κι ας είναι δανεικό
στ`όνειρο πάνω πάτησες, μα γύρεψες αλήθεια
το κύκνειο άσμα πρόβαρες, σε λάθος σκηνικό ...
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Ε ξ α ι ρ ε τ ι κ ό!!!! όλο!!! | |
**Ηώς**
15-10-2010 @ 22:47 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
smaragdenia
15-10-2010 @ 23:37 | Πελαγία μου, συμφωνώ με τον στιχο,,πρωτότυπη και καταπληκτική η γραφή σου ...ΥΠΕΡΟΧΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗΗ......την αγάπη μου και την καλημέρα μου..... ::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | |
DimitrisPratsos
15-10-2010 @ 23:48 | καλημερα Πελαγια εσκισες παλι αποψε ενα μεγαλο μπραβο και συγχαριτηρια ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
aggelos sigalas
16-10-2010 @ 00:26 | μπράβο αντικλείδι μέ την καλημέρα μου. ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
Αταξίδευτος
16-10-2010 @ 01:12 | Όντως πρωτότυπο και ταξιδιάρικο
Την καλημέρα μου...
::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
aspigon
16-10-2010 @ 01:15 | EEEEEEEEEE TI NA PO TORA EGO ISE IPEROHI!!!!!!!!!!
TIN AGAPI MOU KE NAHIS ENA KALO SAVATOKIRIAKO
::love.:: ::love.:: ::love.:: | |
azoritis
16-10-2010 @ 01:16 | το να γράφεις με λόγια για έναν έρωτα πάντα μια δύσκολη υπόθεση ..δεν ξέρεις που θα σε βγάλει......αλλά εσύ το έκανες
εξαιρετικά ..............
και κει που αναρωτιόμουνα στην αρχή τι είναι το καμέα....ήρθε ο
στίχος και ενημερώθηκα πλήρως ...νάναι καλά...........
::up.:: ::up.:: ::smile.:: | |
manospanou
16-10-2010 @ 02:43 | "και πριν αδειάσεις θαρρετά, τ`ολόγιομο ποτήρι"
Ας το αδειαζες και σουλεγα εγω....'
Τοτε θα ανακαλυπτες οτι ο "βοριας" παρ ολο που "ταζει σε αγοραια βραδυα" καποτε σταματαει την βροντοφωνη ορμη του, γινεται γαληνη και με " βήχα...πόνο...με κομμένη ανάσα" ηρεμει πανω απο τη νυσταγμενη πολη και κουρνιαζει στη στεγη ενος σπιτιου που τα βραδυα εχει αναμμενο το φως και ακουγονται απο μεσα βυζαντινοι ψαλμοι οπως αυτος
"Σε μυστικά δάκρυα φύλαξα αυγινό φως
για τα νυχτέρια"
Ομως μην κανεις το λαθος
Ο "βοριας" ειναι τοσο "αξεστος" σε τετοια σκηνικα που απ τον φοβο μην χαθει ξανα μεσ την ορμη του, καθως η φυση τον προσταζει, "με μια λέξη ανησυχίας"
ψυθυριζει "ειμαι εδω, ανοιξε τα παραθυρα και εγω καποτε θα μπω.Κι αν τα κλεισεις, θα χαθω"
Αν καταλαβες τι σου λεω τοτε θα καταλαβεις και οτι αυτο θα γινεται αεναως
Σαν τον ηχο του ακορντεον που χανεται στο τερμα του δρομου αλλα οχι μεσ το μυαλο μας | |
αντικλείδι
16-10-2010 @ 03:13 | και μόνο που το ανέφερες με έκανες λιώμα ...
ακορντεόν , το μουσικό όργανο της "καρδιάς" μου !!! ::love.:: ::love.:: ::love.:: | |
Ναταλία...
16-10-2010 @ 04:31 | Πανέμορφο πελαγία ::yes.:: ::theos.:: ::up.:: | |
ouzounis
16-10-2010 @ 04:34 | και γίνεται η αγάπη σαν εγχείρηση
νυστέρι που μας δάγκωσε το δέρμα
το όνειρο μαζί με την αντίρρηση
ως το τέρμα
κώστας τριπολίτης | |
Δέσποινα1971
16-10-2010 @ 04:56 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
ΜΝΗΜΩΝ
17-10-2010 @ 02:42 | πως, να μεθάς από έρωτα και να ξεσκίζεις χάδια
Πελαγία, Πελαγία......
Ετούτη η εικόνα σου με έχει συνεπάρει
κι αυτός εδώ ο λόγος της με έχει συγκλονίσει
στην ποίηση η πένα σου βλέπω πως κάνει χάρη
κι έχει βαθειά το είναι μου με πάθος μαγνητίσει......
| |
Helene52
17-10-2010 @ 12:55 | ποτέ σου δεν απαίτησες ψίχουλο από μένα
το χέρι μόνο γύρεψες, εκείνο της καρδιάς
χόρευες σαν τον άνεμο, σε κάρβουνα αναμμένα
ήσουν ο αναστενάρης μου, μπορεί και ο βοριάς ...
Καταπληκτικό Πελαγία μου !!!!!!!!
Την καλησπέρα μου ::love.:: ::hug.:: ::kiss.:: | |
μηχανοδηγος
18-10-2010 @ 03:19 | Ας είμαι κι ο τελευταίος.....!!!!
Μου αρκεί που το διάβασα.....
::angel.:: ::angel.:: ::angel.:: | |
miragge
05-11-2010 @ 20:53 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
 |
