Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132746 Τραγούδια, 271244 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Αν με ακούς
 
Ένα δωμάτιο η ζωή μου, αδειανό
περαστικοί μα και γνωστοί το προσπερνούνε
όλοι τους ξέρουν το «λαβείν», χωρίς το «δούναι».
Μια προσθαφαίρεση με άθροισμα, κενό.

Χρόνια ‘κει μέσα, λέω κάποτε θα βγω
γδέρνω με νύχια και με δόντια το ταβάνι.
Φοράω μονίμως το καλό μου το φουστάνι
προσκεκλημένη σ’ ένα θάνατο αργό.

Κλείδωσε η πόρτα και ποιος να’ βρει το κλειδί
θαρρώ πως σκούριασε κι εμένα η καρδιά μου.
Τρίζει η κλεψύδρα μου στο πέρασμα της άμμου,
σώμα χωμάτινο, απ’ έξω του μη δει.

Στραγγίζω πάλι απ’ το μαντήλι ένα βυθό
κι είναι η σιωπή μου σα μισάνοιχτο κοχύλι
που αν και δεν πέρασαν οι λέξεις απ’ τα χείλη
την ύπαρξή τους δε μπορώ να αρνηθώ.

Ίσως εσύ, μονάχα εσύ, αν με ακούς
μπορείς να φτιάξεις μία γέφυρα στο χρόνο
να τη διασχίζω όποτε θέλω ν’ ανταμώνω
εσένα, σ’ όσους έχω κόσμους μυστικούς.




 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 19
      Στα αγαπημένα: 6
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες,Έρωτας & Αγάπη
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Δεν πάω απλά με το ρεύμα. Εγώ είμαι η ροή.
 
sakti
15-10-2010 @ 16:43
Στραγγίζω πάλι απ’ το μαντήλι ένα βυθό
κι είναι η σιωπή μου σα μισάνοιχτο κοχύλι
που αν και δεν πέρασαν οι λέξεις απ’ τα χείλη
την ύπαρξή τους δε μπορώ να αρνηθώ.
ολο σου είναι υπεροχο.....
κι αυτο το..λαβειν χωρις το..δουναι....!!!!!!! ::yes.:: ::yes.::
ΚατεριναΘεωνα
15-10-2010 @ 16:44
ΠΟΛΥ ΘΛΙΜΜΕΝΟ
ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΟΟ
σως εσύ, μονάχα εσύ, αν με ακούς
μπορείς να φτιάξεις μία γέφυρα στο χρόνο
να τη διασχίζω όποτε θέλω ν’ ανταμώνω
εσένα, σ’ όσους έχω κόσμους μυστικούς.

ΑΣΕ ΠΟΥ Μ ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΤΡΟΦΗ ΜΕ ΠΗΓΕΣ ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΠΙΣΩ
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
aprobleptos
15-10-2010 @ 16:44
Ίσως εσύ, μονάχα εσύ, αν με ακούς
μπορείς να φτιάξεις μία γέφυρα στο χρόνο
να τη διασχίζω όποτε θέλω ν’ ανταμώνω
εσένα, σ’ όσους έχω κόσμους μυστικούς.
ΞΑΙΡΕΤΙΚΟ!! ΤΗΝ ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΜΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΑ.
::yes.::
estia
15-10-2010 @ 18:27
ΤΗΝ ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΑ ::smile.:: ::hug.::
sofiagera
15-10-2010 @ 20:21
που αν και δεν πέρασαν οι λέξεις απ’ τα χείλη
την ύπαρξή τους δε μπορώ να αρνηθώ.

::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: Όλο εξαιρετικό!!!!!
στίχος
15-10-2010 @ 20:32

Πώς να μην σε ακούσει , έτσι περίτεχνα που τα είπες ;!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
horseman
15-10-2010 @ 21:59
Έκλαψαν χθες τ' αηδόνια...
φωνή βραχνή...
δια-περνούσε...
τα φαράγγια της ακοής μου...
γκρέμιζε ο θρήνος...
βύθιζε την μνήμη...
σε μια στάλα μαύρο...

Στέλιος Κ.



Kostas Houston
15-10-2010 @ 22:24
Το ποιήμα σου υπέροχο, απλό με φοβερές εικόνες και υπερβολές. Αγαπημένο.

Στο έχω πει έχω φάει κόλλημα με το Θηβαίο τελευταία

http://www.youtube.com/watch?v=v2aJ7opKiyA
monajia
15-10-2010 @ 22:45
Ένα δωμάτιο η ζωή μου, αδειανό
περαστικοί μα και γνωστοί το προσπερνούνε
όλοι τους ξέρουν το «λαβείν», χωρίς το «δούναι».
Μια προσθαφαίρεση με άθροισμα, κενό.

ΕΥΓΕ...............ΦΟΒΕΡΟΙ ΣΤΙΧΟΙ,
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
smaragdenia
15-10-2010 @ 22:53
Ίσως εσύ, μονάχα εσύ, αν με ακούς
μπορείς να φτιάξεις μία γέφυρα στο χρόνο
να τη διασχίζω όποτε θέλω ν’ ανταμώνω
εσένα, σ’ όσους έχω κόσμους μυστικούς.

Μακάρι πάντα να υπάρχει κάποιος που θα μας βγάζει από τα αδιέξοδά μας.....πολύ όμορφο .................. ::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
αντικλείδι
15-10-2010 @ 22:57
ΕΥΓΕ σου κοπέλα μου , υπέροχο !!!!!!!!!!!!!!!!!! ::love.:: ::hug.::
Γιάννης Ποταμιάνος
15-10-2010 @ 22:58
Ολόκληρο είναι εξαιρετικό!
Καλημέρα Αθανασία
::yes.:: ::yes.::
Δήμητρα
16-10-2010 @ 01:01
Αγαπημένο ασφαλώς.... ::love.:: ::love.:: ::love.::
Ναταλία...
16-10-2010 @ 04:07
όλοι τους ξέρουν το «λαβείν», χωρίς το «δούναι».
Μια προσθαφαίρεση με άθροισμα, κενό.

Ίσως εσύ, μονάχα εσύ, αν με ακούς
μπορείς να φτιάξεις μία γέφυρα στο χρόνο
να τη διασχίζω όποτε θέλω ν’ ανταμώνω
εσένα, σ’ όσους έχω κόσμους μυστικούς.

Ολόκληρο είναι εξαιρετικό Αθανασία μου ::yes.:: ::love.:: ::hug.::
Δέσποινα1971
16-10-2010 @ 04:43
Στραγγίζω πάλι απ’ το μαντήλι ένα βυθό
κι είναι η σιωπή μου σα μισάνοιχτο κοχύλι
που αν και δεν πέρασαν οι λέξεις απ’ τα χείλη
την ύπαρξή τους δε μπορώ να αρνηθώ
εξαιρετικό!
::up.:: ::up.:: ::up.::
Αγνή
16-10-2010 @ 16:53
άσε μας ρε κλεφτρόνω που γδέρνεις με τα δόντια τα ταβάνια
κλοπή να 'ναι κι ό,τι να 'ναι
χαχα
Ελένη Σ.
17-10-2010 @ 03:27
Στραγγίζω πάλι απ’ το μαντήλι ένα βυθό
κι είναι η σιωπή μου σα μισάνοιχτο κοχύλι
που αν και δεν πέρασαν οι λέξεις απ’ τα χείλη
την ύπαρξή τους δε μπορώ να αρνηθώ.

Αυτό, μα και ολόκληρο μια ανόθευτη ομορφιά!!!
Δήμητρα
19-10-2010 @ 03:46
Λέω και εγώ ''θα μιλήσει η μαλάκω, δεν θα μιλήσει....;;;;;;'' ::censo.::
Aνδρέας Lark
23-10-2010 @ 05:21
'εσύ-μία γέφυρα στο χρόνο'
εσύ ο εραστής, εσύ ο σύντροφος, εσύ ο φίλος, εσύ ο αδελφός, εσύ ο άλλος
Αφού στήνεις σιγά-σιγά το σκηνικό της αλλοτρίωσης μετά η προσφορά της απόλυτης διαθεσιμότητας.

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο