| |
κοίτα το πρόσωπο μου , μαρτυράει
το άγχος , τον τρόμο , τη σιωπή
ρυτίδες που ο χρόνος ακουμπάει
απαλά κι άλλοτε για να πειστεί
κοίτα με στα μάτια , να διαβάσεις
μιλάνε δίχως κλάμα και φωνές
η ανατολή στο ύφος καρτεράει
κάποιο σημάδι για να ελπίζει τις ευχές
κοίτα με στα χείλη , τώρα τρέμουν
σαν τα φύλλα που τα σφυρίζει ο βοριάς
και τα λόγια που ποτέ δεν ανασαίνουν
λες και ψέματα θα πουν πάλι ξανά
κοίτα με στα χέρια , οι φλέβες βράζουν
κάθε μέρα, νύχτα με δουλειά
είναι ακόμα άγονα μα αναγκάζουν
κάθε τι να κουραστεί γι' αυτά
κοίτα με, με αγάπη κι αφουγκράσου
την αύρα που μου κάνει συντροφιά
κι αν το χρώμα της , οικείο μοιάζει
πιάσε το χέρι και πάρε με αγκαλιά
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
