Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132760 Τραγούδια, 271255 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Κοιμήσου αγάπη μου
 
Ένα κρεβάτι από σύννεφα σου φτιάχνω,
μικρό νανούρισμα τα χείλη μου σκαρώνουν.
Και ξεγεννώ από του κόσμου μας το σπλάχνο
μι’ αγάπη απόκοσμη που άγγελοι αναγιώνουν.

Κοιμήσου αγάπη μου στην κούνια της σελήνης
‘μένα το χέρι μου θα γίνει προσκεφάλι.
Ό, τι δεν ήσουνα και το’ θελες, να γίνεις,
σου’ χω φυλάξει της ελπίδας τη σκυτάλη.

Κλείσε τα μάτια, κι αν φοβάσαι το σκοτάδι
φως ονειρέψου και στα γκέμιά του κρατήσου.
Μπορώ το φόβο σου να σπάσω μ’ ένα χάδι,
να ξεκλειδώσω τις γωνιές του Παραδείσου.

Κι όσο τυλίγομαι απάνω σου κουβάρι
άσε με μόνο τ’ όνομά σου να ψελλίζω
Δίπλα κι αν είμαστε στο πιο λευκό φεγγάρι
μπορώ με κόκκινο του πόθου να σ΄ αγγίζω.



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 13
      Στα αγαπημένα: 2
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Έρωτας & Αγάπη,Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Δεν πάω απλά με το ρεύμα. Εγώ είμαι η ροή.
 
Tikalouba
17-10-2010 @ 16:43
Κλείσε τα μάτια, κι αν φοβάσαι το σκοτάδι
φως ονειρέψου και στα γκέμιά του κρατήσου.

Μια τζούρα Αθανασιακής ποίησης ήταν ο,τι πρέπει τώρα...πολύ ωραίο! ::rol.::
monajia
17-10-2010 @ 22:12
ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ .....................................
ΚΑΛΗΜΕΡΑ .......
ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ................
::hug.:: ::hug.:: ::hug.::
στίχος
17-10-2010 @ 22:37
Καλημέρα Παραδεισένια !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
αντικλείδι
17-10-2010 @ 22:41
Πολύ υπέροχο και τρυφερό !!! και η τελευταία στροφή !!! ::love.:: ::hug.::
sofiagera
18-10-2010 @ 00:35
Κι όσο τυλίγομαι απάνω σου κουβάρι
άσε με μόνο τ’ όνομά σου να ψελλίζω
Δίπλα κι αν είμαστε στο πιο λευκό φεγγάρι
μπορώ με κόκκινο του πόθου να σ΄ αγγίζω ::theos.:: ::hug.:: ::theos.:: Είναι υπέροχο όλο!!!!
ΜΝΗΜΩΝ
18-10-2010 @ 01:39
Δίπλα κι αν είμαστε στο πιο λευκό φεγγάρι
μπορώ με κόκκινο του πόθου να σ΄ αγγίζω.

Αθανασία Αθανασία..... Η τρυφερότητα του ποιητικού έρωτα μεθαέι.....
Δέσποινα1971
18-10-2010 @ 04:07
::up.:: ::up.:: ::up.::
oneiropola
18-10-2010 @ 07:48
::up.:: ::up.:: ::up.::
smaragdenia
18-10-2010 @ 07:53
::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
μηχανοδηγος
18-10-2010 @ 08:12
http://www.youtube.com/watch?v=r4qPD7bvB4A
::angel.:: ::blush.:: ::angel.::
AETΟΣ
18-10-2010 @ 19:54
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
::theos.:: ::hug.::
Αλντεμπαράν
20-10-2010 @ 09:03
τρυφερο ::smile.::
Aνδρέας Lark
23-10-2010 @ 05:17
'από του κόσμου μας το σπλάχνο'
Εσείς οι γυναίκες δεν χρειάζεται καν να γεννήσετε παιδιά...η παραγωγική σας ικανότητα ξεπερνάει το περιθώριο ώρα που γεννηθήκατε-ώρα που πεθαίνετε...

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο