χρηστος καραμανος
19-10-2010 @ 00:25 | Τρίχορδης λύρας μάγεμα
Του κέντρου της η μάνα
Και οι κόρες σε συμπλήρωμα
Ζωής , κι αυτή προστάτης
Ελευθερίας εύσημων
Στου ήχου την ικμάδα
ΩΡΑΙΟΣ ΠΑΝΤΕΛΙΔΗΣ!! ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
monajia
19-10-2010 @ 00:43 | ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ ΟΛΟ...............ΕΥΓΕ.....................
::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | |
στίχος
19-10-2010 @ 01:15 | ::theos.:: ::rock.:: ::love.:: | |
apelsini
19-10-2010 @ 01:37 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! | |
Helene52
19-10-2010 @ 02:03 | Όσο σκιρτάει το νήμα της
Ο αντίλαλος ξυπνάει
Τις διαθέσεις των παλμών
Απλόχερες στον πόνο
Με το δοξάρι τού πατρός
Στα μεταξένια θάλπη.
Τ` απρόσμενα γυρίσματα
Συμπλάθονται με μύχια
Δονητικά ακούσματα
Ν`αδράξουν την πλημμύρα
Τόσων σκοπών συμμέτοχων
που υφαίνουν τη χλαμύδα.
Καταπληκτικό !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
::theos.:: ::theos.:: ::hug.:: | |
oneiropola
19-10-2010 @ 02:04 | Καλότυχη , γλυκόηχη
Όλα με μια φροντίδα
Και θαρρετό το ρόλο μας
Παντοτινή ελπίδα
Στο νοητό πεδίο μας
Να δένεται η πνοή μας...
Τα ακουσματά μου απο μικρή ήταν η λύρα τη λατρέυω Μπραβο σου !!!! ::theos.:: ::theos.:: ::hug.:: | |
Aνδρέας Lark
19-10-2010 @ 09:48 | Τώρα θα πρέπει να μιλάς όχι για μια λύρα αλλά για τη δημιουργία του κόσμου. Η μάνα (γυναίκα στο κέντρο), οι κόρες συμπλήρωμα (γυναίκα-γέννα πρώτος ρόλος), ο πατέρας-άντρας χειριστής (δοξάρι), η δύναμη του μυαλού που κλώθει τα γυρίσματα του χρόνου...
Ωραίες μεσόγειες εικόνες, λεξιλόγιο που σε ταξιδεύει μπρος-πίσω στον χρόνο και χώρο, αέρας καλής ελληνικής λογοτεχνίας...και η ελπίδα σημαία των ανθρώπων... | |
Celestia
02-11-2010 @ 16:37 | Φανταστικο!!!!!!!!!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
 |
