Κείνα τα βράδια που ξυπνάς αλαφιασμένος
σαν ένα μπάσταρδο σκυλί που έχουν κλωτσήσει
στο ημερολόγιο της ζωής έχεις μετρήσει
όσα δεν έζησες και πέρασες σαν ξένος…
Έξι τελίτσες και τρεις παύλες στριμωγμένες
φθαρμένο τατουάζ που χάραξες στο μπράτσο
να σου θυμίζει το δικό σου το στραπάτσο
κι όλες εκείνες τις στιγμές τις πεθαμένες…
Σου κλείνει η μοίρα με αυθάδεια το μάτι
κρατάς δεμένη την χαρά σου με λουρί
κι αυτό το δίλλημα κτυπάει σαν σφυρί:
Το πήρες λάθος ή ήταν δικό σου μονοπάτι;
Μαύρος σκορπιός που το κεντρί του ετοιμάζει
γύρω σου πύρινος κλοιός σα φυλακή
κι είναι βραχνή η φωνή που σέρνει η ψυχή
μέσα σε σάρκινα ερείπια σαν ουρλιάζει…[/B][/color][/font]
Σου κλείνει η μοίρα με αυθάδεια το μάτι
κρατάς δεμένη την χαρά σου με λουρί
κι αυτό το δίλλημα κτυπάει σαν σφυρί:
Το πήρες λάθος ή ήταν δικό σου μονοπάτι;
::yes.:: ::yes.:: ::theos.:: ΚΑΛΗΜΈΡΑ ΓΙΩΡΓΗ...
