Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132760 Τραγούδια, 271255 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ιφιγένεια
 
07.18΄08΄΄ 20/10/2010

Βαρειά μεσάνυχτα ξυπνούν, μες την ψυχή μ’ απόψε,
θανατερή ενόραση, ποιητικής μου ρίμας.
Και οι νεκροί που με υμνούν, δρόμο μου λένε κόψε,
ανάμεσ’ απ’ την κόλαση, να κεραστείς μαζί μας.

Έξω σκοτάδι και βροχή κι απέραντ’ υγρασία
κι η νύστα που μ’ ακολουθεί στο πάθος της δοσμένη,
σαν στοιχειωμένη ενοχή, δίχως καμιά ουσία,
στ’ αρχαίο λάθος της ποθεί, να μείνει κολασμένη.

Σκοτάδι χύνεται για φως, δεν βρίσκω διακόπτη,
το πορτατίφ σαν ερπετό, δαγκώνει την ελπίδα.
Πώς να ξεφύγ’ απ’ Τον Θεό, Θέ μου Τον παντεπόπτη
νοιώθω πως είμαι το σφαχτό, εκείνο στην Αυλίδα.

Τι κι αν ξημέρωσε, εγώ, μια Ιφιγένεια πόνου,
νόθο της ύπαρξης παιδί, θύμα των δεσμωτών μου,
σπέρματα θλίψης μου τρυγώ, του εαυτού μου μόνου,
κόντρα που στέκει στην ορδή, των άλλων εαυτών μου……







 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 16
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
kallia
19-10-2010 @ 22:30
Τι κι αν ξημέρωσε, εγώ, μια Ιφιγένεια πόνου,
νόθο της ύπαρξης παιδί, θύμα των δεσμωτών μου,
σπέρματα θλίψης μου τρυγώ, του εαυτού μου μόνου,
κόντρα που στέκει στην ορδή, των άλλων εαυτών μου……
::up.:: ::up.:: ::up.::
μηχανοδηγος
19-10-2010 @ 23:40
....νοιώθω πως είμαι το σφαχτό, εκείνο στην Αυλίδα....

Υπέροχος.....!!!!
http://www.youtube.com/watch?v=juKmZZ1v_sM
::angel.:: ::blush.:: ::angel.::
monajia
20-10-2010 @ 00:25
ΥΠΟΚΛΙΝΟΜΕ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
oneiropola
20-10-2010 @ 00:36
................. ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: ..................
iraklisv
20-10-2010 @ 01:45
Μπράβο βρε Ιωάννη!!! ::laugh.:: ::up.:: ::angel.::
στίχος
20-10-2010 @ 02:54

!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Helene52
20-10-2010 @ 04:25
Τι κι αν ξημέρωσε, εγώ, μια Ιφιγένεια πόνου,
νόθο της ύπαρξης παιδί, θύμα των δεσμωτών μου,
σπέρματα θλίψης μου τρυγώ, του εαυτού μου μόνου,
κόντρα που στέκει στην ορδή, των άλλων εαυτών μου……
::theos.:: ::yes.:: ::theos.::
sharon
20-10-2010 @ 05:20
Έξω σκοτάδι και βροχή κι απέραντ’ υγρασία
κι η νύστα που μ’ ακολουθεί στο πάθος της δοσμένη,
σαν στοιχειωμένη ενοχή, δίχως καμιά ουσία,
στ’ αρχαίο λάθος της ποθεί, να μείνει κολασμένη.
Τέλειο
Sofitsa
20-10-2010 @ 06:08
Δυνατό! Αυτός ο εαυτός που στέκει μόνος απέναντι στις ορδές των υπολοίπων... κάτι μου θύμισε! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
... άρα υπάρχω
20-10-2010 @ 06:09
Βαθειά κατάδυση... στους άλλους μου εαυτούς
αφήνοντας εις τον βωμό δάκρυα και ρομφαία
μοιάζαν κι αυτοί με μένανε... σαν όλους τους θνητούς
μα δε θα ζήσουνε ποτέ... "...όλα είνα μια ιδέα..."

Πολύ ωραίο το ποίημά σου ΜΝΗΜΩΝ...!!!
idroxoos
20-10-2010 @ 06:21
!!!!!!!!!!!!!!!!

Καλό απόγευμα......!!!!!!!
**Ηώς**
20-10-2010 @ 06:48
νοιώθω πως είμαι το σφαχτό, εκείνο στην Αυλίδα.
::theos.:: ::yes.:: ::yes.:: καλησπέρα υπέροχε Γιάννη!
peiraiotissa
20-10-2010 @ 06:50
σπέρματα θλίψης μου τρυγώ, του εαυτού μου μόνου,
κόντρα που στέκει στην ορδή, των άλλων εαυτών μου……

Απίθανο Γιάννη μου....καλησπέρα!!!!!
::hug.::
φλοισβος
20-10-2010 @ 08:09
Εξαιρετικό!!!!! Γιάννη υποκλίνομαι!!
αντικλείδι
20-10-2010 @ 08:34
ΕΥΓΕ σου Μνήμονα , εξαίρετο !!!!!!!!! ::theos.::
ΕΥ-ΔΟΚΙΑ
21-10-2010 @ 02:34
Τι κι αν ξημέρωσε, εγώ, μια Ιφιγένεια πόνου,
νόθο της ύπαρξης παιδί, θύμα των δεσμωτών μου,
σπέρματα θλίψης μου τρυγώ, του εαυτού μου μόνου,
κόντρα που στέκει στην ορδή, των άλλων εαυτών μου……

......................... ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο