|
| Η ζωη μας σ'ένα κύκλο | | | Υπάρχει ένα σύμπαν ολοκληρωμένο στο μυαλό και στην ψυχή μου.
Μετράει δάση, βουνα. Χαίρεται που ήθελε να πιάσει τα όνειρα.
Χαίρεται που ήθελε να πιάσει στα όρη τα βουνά, τους κάμπους.
Υπάρχει ένας κόμπος που το σύμπαν συναντά την γαλήνη.
Με λίγη σκέψη, το μυαλό σου φεύγει στους ουρανούς.
Πετιέται στο σύμπαν, στον αριθμό, στην όαση του παραδείσου.
Και τα πουλια, νευρικά σχίζουν τον αέρα με τα φτερά της λύπης.
Όλος ο κόσμος είσαι εσύ, γερμένος πάνω στον χρόνο,
κολλημένος πάνω στο σύμπαν, γυρίζει η γη, αλλά εσύ δεν γυρίζεις.
Κι ότι κι αν πω, κι ότι κι αν κάνω, δεν θα μ'ακολουθήσεις.
Τώρα ξέρεται πως ο ήλιος λάμπει στο πρόσωπό μας και πως οι
μέρες μας είναι λιγοστές. Λιγοστά τα όνειρα. Μεγάλες οι προσδοκίες.
Κι όσο κι αν σου μιλώ εσύ δεν με ακούς....
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 4 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
| ΔΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ | | |
|
monajia 23-10-2010 @ 03:31 | ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟ......................
::up.:: ::up.:: ::up.:: | | στίχος 23-10-2010 @ 03:59 |
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! | | **Ηώς** 23-10-2010 @ 05:15 | Με λίγη σκέψη, το μυαλό σου φεύγει στους ουρανούς.............. ::yes.:: ::theos.:: | | Aνδρέας Lark 26-10-2010 @ 16:14 | Εμείς οι βασιλιάδες και 'συ ο γελωτοποιός. Ξέρεις καλά τον ρόλο. Κι ο λόγος σπάει κόκκαλα και δεν ενοχλεί.
Και περιεκτικός π.χ. ο 6ος στίχος δεν είναι ο φιλόσοφος, ο επιστήμονας, ο θεολόγος;
Έχεις ιδιαίτερο ύφος... | | |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|