στίχος
23-10-2010 @ 16:16 |
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::love.:: ::angel.:: ::hug.:: | |
prince philip
23-10-2010 @ 16:50 | πολυ ομορφο Καιτουλα ::hug.:: ::yes.:: ::theos.:: | |
ΚατεριναΘεωνα
23-10-2010 @ 16:54 | ΚΑΙΤΟΥΛΑ...ΤΕΛΙΚΑ ΕΙΣΑΙ ΤΑΛΕΝΤΑΡΑ!!!! ::theos.:: | |
sharon
23-10-2010 @ 22:53 | Μάζευα τότε κοχύλια και βότσαλα στην αμμουδιά
για να μαγέψω την καρδιά σου
που διαλυόταν αθόρυβα
στη θλίψη του κόσμου....
μάζευα αρμύρα, να συντηρήσω την αγάπη σου
που αλλιωνόταν άρρωστα, εκτεθειμένη στη φλόγα μου...
Eκπλήσσει ευχάριστα κάθε στίχος σου
Δεν είναι τυχαίο
Καλημέρα | |
monajia
23-10-2010 @ 23:20 | ΠΑΝΕΜΟΡΦΟ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
::hug.:: ::hug.:: ::hug.:: | |
elsa98
23-10-2010 @ 23:35 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Υπέροχο !!!!!!!!!!!!!!! | |
Γιάννης Ποταμιάνος
24-10-2010 @ 00:34 | Πολύ ωραίο!!!
Καλημέρα Καίτη
::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | |
Aνδρέας Lark
24-10-2010 @ 02:15 | Κοίτα...αυτό το 'αταξίδευτο καράβι' που είναι η ζωή σου / η ζωή μας προφανώς αναφέρεται στις αναστολές παράγωγα της καθημερινότητας (το λες ωραία ΄ντυμένος την ανάγκη...')
Μιλάς σε κάποιον, ίσως στον σύντροφο αλλά τελικά στον ίδιο τον εαυτό, αλλά δεν καταλαβαίνει κανείς αν καταλογίζεις ευθύνες ή αν αγκαλιάζεις με το λόγο-χάδι κάποιου τις αδυναμίες...και ξέρεις είναι μεγάλον προσόν (δραματουργικά πλέον) ο γράφων-εσύ να συμπάσχεις ακόμα και μ' αυτόν με τον οποίον διαφοροποιείται... | |
Ναταλία...
24-10-2010 @ 02:16 | Το ''μικρό καραβι'' που ήταν α...α....αταξίδευτο
::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
apelsini
24-10-2010 @ 02:59 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
oneiropola
24-10-2010 @ 09:53 | Απιθανο!!! ::theos.:: ::theos.:: ::hug.:: | |
 |
