Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 με θλίβει
 
δίψαες για πέλαος κι εγώ για μια πατρίδα
κίτρινο μες στα μάτια η νιότη κεχριμπάρι
και μ’ ένα ασέλωτο χρυσόμαλλο κριάρι
πετάξαμε προς τον βορρά, την Προποντίδα

σαλπάραμε κατά το ασήμι, το χρυσάφι
την ώρα π’ άναβαν τα ουράνια σπαρματσέτα
μα έκρυβε ο χρόνος μες στον κόρφο του φαλτσέτα
θανατερή και κοφτερή σαν το ξυράφι

όμως εμείς κι οι δυο μαζί στην εφηβεία
στην άγνοια μέσα, κοροϊδεύαμε γελώντας
τους αποτρόπαιους χρησμούς που έλεε μασώντας
της δάφνης φύλλα στους Δελφούς κάποια Πυθία

κοιτάζω τώρα τη σκιά σου να μακραίνει
μέσα στη θάλασσα που πήρε τ’ όνομά σου
δε με λυπεί που πια δεν βρίσκομαι κοντά σου
με θλίβει που η ψυχή από αισθήματα φτωχαίνει…



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 7
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

http://luogointerno.blogspot.com/
 
στίχος
25-10-2010 @ 02:58
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
CHЯISTOS P
25-10-2010 @ 03:05
Συν-θλίβει ο στίχος σου ο έσχατος, Χρήστο !.. ::hug.::
jota gerogiorgi
25-10-2010 @ 03:10
δε με λυπεί που πια δεν βρίσκομαι κοντά σου
με θλίβει που η ψυχή από αισθήματα φτωχαίνει…

τα λέει όλα αυτο το διστιχο..
iraklisv
25-10-2010 @ 03:21
Πολύ όμορφη γραφή Χρήστο.

Να είσαι καλά.
monajia
25-10-2010 @ 03:55
ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΟ...................................ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ..............
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Ναταλία...
25-10-2010 @ 04:31
κοιτάζω τώρα τη σκιά σου να μακραίνει
μέσα στη θάλασσα που πήρε τ’ όνομά σου
δε με λυπεί που πια δεν βρίσκομαι κοντά σου
με θλίβει που η ψυχή από αισθήματα φτωχαίνει

Πολύ όμορφη γραφή Χρήστο ::yes.:: ::theos.::
Νίκας Π.
25-10-2010 @ 16:19
::up.:: ::up.:: ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο