| |
Ήταν μια από εκείνες τις στιγμές που στηρίζεις τη λογική σου πάνω στην ανασφάλεια του αλλού.
Του είχε πει επανειλημμένα πως δεν θα το έβαζε κάτω μέχρι να επιστρέψει.
Βλέπεις, ένιωθε ενοχές που έφυγε…
Εκείνος είχε τη τάση πάντα να σκέφτεται αλλιώτικα από εκείνη,ποιητικά.
Κουβαλούσε πάντα βαθιά μέσα του ένα μικρό εφιάλτη ενώ εκείνη, ήτανε γι'αυτόν ονειροκριτής.
Είχε προηγηθεί μεγάλη συζήτηση, για φόβους, τιτανικούς , τέρατα και αμαρτίες- όταν ξαφνικά την ρωτάει
«Μ’αγαπας?»
Εκείνη δεν περίμενε ποτέ να ακούσει κάτι τέτοιο. Έκει που του έλεγε πώς όλα αυτά που πολεμάει είναι απλά μύλοι, ξαφνικά το παραμύθι τέλιωσε και έγινε αληθινό.
Μα αυτό που τη ξάφνιασε περισσότερο, ήταν που το κορμί της αμέσως μούδιασε, το στόμα της στέγνωσε και η κάρδια της κτυπούσε σαν τρελή! Λες και της φώναζε
«Άσε με έξω!! Άσε με να βγω!!»
Και μετά, κένο στην επόμενη σελίδα. Ίσως για καλό...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
