| |
| | Σκέψεις άδειες; |  | | | Ξημερώματα Παρασκευής 18 Γενάρη 1985.....τυλιγμένος μόνο μ' ένα σεντόνι στο μπαλκόνι, να κοιτώ το γλυκοχάραμα...κάθησα στο γραφείο μου...και τα αράδιασα σε μια κόλα χαρτί | | |
Δευτερόλεπτα οι ώρες
μελαγχολία ο χρόνος
κυλάει, σέρνεται, ξεφτάει
οι αδυναμίες σαν κύματα με παρασέρνουν
και χάνομαι...
όμως ανασαίνω, υπάρχω, προσδοκάω
κρυφοκοιτάζω στο αύριο
μα δεν παλεύω,
γυρνάω στο χθες
μια μπάλα, το ξυλίκι, το γδάρσιμο στο χέρι
μα δεν πονάει
αυτό που με πληγιάζει είναι η μνήμη
το πέρασμα σε σένα, σε μένα,
πρόσωπα υπαρκτά, χωρίς ανάσα
...μοιάζουνε άδεια.
Εικόνες
εικόνες θολές,
μου μιλάνε
με κοιμίζουν τον ύπνο το γεμάτο εφιάλτη.
Θα κρατήσω τα βλέφαρα ανοιχτά,
μπορώ.
Όχι δεν μπορώ,
ζητάω την αφορμή, την αιτία,
στριφογυρνάω στο γιατί,
βυθίζω το χέρι στην καρδιά...
τι ζητάω;
ζητάω την ύλη, το σώμα, την επαφή;
είναι σκληρά
με ταράζουν· ώ σκέψεις·
....σκέψεις άδειες;
Τις ρουφώ, τις αγκαλιάζω,
με σφίγγουν, με πνίγουν,
παλεύω μαζί τους μα είμαι στο χώμα,
πονάω,
με χτυπάνε αδυσώπητα, δε μ' αφήνουν ν' ανασάνω
μήτε να κρατήσω το σπέρμα το γόνιμο του αέρα
στα κρεάτινα μηχανικά πνεμόνια μου
Πνευμόνια
εργαλεία σε μια φάμπρικα
άβουλα χωρίς σκέψη, χωρίς λογισμό
όργανα τυχερά.
Η σκέψη, αυτή αποφασίζει...
Σηκώνομαι
τα πόδια μου με πάνε
δεν ξέρω που
αυτά,
τα κατευθύνουν, τα προγραμματίζουν
και υπακούνε
Φωνές
φωνές, τα πλήκτρα για την καθοδήγηση
με περνάνε σαν ταλαντώσεις.
Ταλαντώσεις, ταλαντώσεις....
μ' αυτές, ανούσιες ψευτολέξεις,
ξέρει να δείχνει το άρρωστο κουτί των σκέψεων
το μονότονο λογικό πρόσωπό του,
πρόσωπό μου.
Μια καταδίκη,
πάντα μια καταδίκη του κορμιού μου
μια απορία εμετική με έκφραση μίσους
για ότι έκανε το σώμα, οι αισθήσεις.
Αισθήσεις που τις καταδυναστεύει,
...........................τις καταδυναστεύω
τις ορίζει,
...........................τις υπακούω,
δεν τις βοηθά,
...........................τις εκμεταλλεύομαι,
και δεν είναι ο φταίχτης.
Αδυναμία μου,
δειλία μου
θέλω να βρω τη δύναμη
την έχω
την κατευθύνω
οι σκέψεις είμαι εγώ, αυτός είμαι....
δε μπορεί...αυτός πρέπει να' μαι...
Γίνετε φωτιά,
είσαστε φωτιά που μπορεί να θερμάνει κι όχι να κάψει,
όχι να εξαφανίσει
μήτε να εξουσιάσει.
Είστε η δημιουργία, το ωάριο, το κύτταρο της ύπαρξης
και' γω η μήτρα,
μια μήτρα δημιουργίας.
Ακούστε τις σκέψεις!
...
...
...
Σκέψεις μου σωπάστε·
Αφουγκραστείτε·
Ακούστε!! Ακούστε!!
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
| | (ΟΤΑΝ ΔΙΝΕΙΣ...), ΟΤΙ ΔΙΝΕΙΣ Σ ΑΥΤΗ ΤΗ ΖΩΗ...ΠΑΙΡΝΕΙΣ!!! | | | |
|
στίχος
25-10-2010 @ 19:02 | !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! | | ΚατεριναΘεωνα
25-10-2010 @ 21:29 | 18 ΓΕΝΑΡΗ Μ ΕΝΑ ΣΕΝΤΟΝΙ ΣΤΟ ΜΠΑΛΚΟΝΙ?
ΜΗΠΩΣ ΕΙΣΑΙ ΚΑΙ ΧΕΙΜΕΡΙΝΟΣ ΚΟΛΥΜΒΗΤΗΣ? ::laugh.::
ΟΜΟΡΦΟ ::up.:: ::up.:: | | monajia
25-10-2010 @ 22:33 | ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΟ.......................................
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | nikarios
25-10-2010 @ 23:15 | Γίνετε φωτιά,
είσαστε φωτιά που μπορεί να θερμάνει κι όχι να κάψει,
όχι να εξαφανίσει
μήτε να εξουσιάσει.
Είστε η δημιουργία, το ωάριο, το κύτταρο της ύπαρξης
και' γω η μήτρα,
μια μήτρα δημιουργίας.
::up.:: ::up.:: ::up.:: | | γιαννης δαραιος
26-10-2010 @ 02:47 | Ακούστε τις σκέψεις!
::up.:: ::up.:: ::up.:: | | Ναταλία...
26-10-2010 @ 04:07 | Αδυναμία μου,
δειλία μου
θέλω να βρω τη δύναμη
την έχω
την κατευθύνω
οι σκέψεις είμαι εγώ, αυτός είμαι....
δε μπορεί...αυτός πρέπει να' μαι...
Πολύ ωραίο ::yes.:: ::theos.:: ::theos.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
