stixoi.info: Στου ορίζοντα την άκρη 4

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Στου ορίζοντα την άκρη 4

Τα γεγονότα που ακολουθούν (έχω αλλάξει μόνο δύο ονόματα μέχρι το τέλος της όλης ιστορίας) είναι πραγματικά

[align=center]Η ΑΝΑΧΩΡΗΣΗ
(Μετανάστες)

Οι μηχανές δουλεύουνε συνέχεια και βουΐζουν
τα παλαμάρια λύνουνε και η στεριά μακραίνει
σειρήνες λάγνες, νοερές να τραγουδούν αρχίζουν
κι από της σκέψης τα αυτιά ο ήχος τους διαβαίνει

στην πρύμνη όλοι μας βουβοί και οι ματιές μας πάνε
και βλέπουνε προς τη στεριά κάτι σκιές που μένουν
κουνώντας τα μαντήλια τους να αποχαιρετάνε
που συνεχώς μακραίνουνε και όλο και μικραίνουν.

Τον πήρε το παράπονο κάποιον και σιγοκλαίει
και 'γω μαντήλι τούδωσα τα δάκρυα να σκουπίσει
και μέσα στ' αναφιλητά μονολογεί και λέει
λόγια για κάποια κοπελιά που πίσω έχ' αφήσει

άσε τις κλάψες Παντελή και κοίταξε μπροστά σου
και πάρε το απόφαση πως κείνη πίσω μένει.
Δεν ωφελούν τα δάκρυα και τ' αναφιλητά σου,
ένα κατώφλι της ζωής αρχίζεις να διαβαίνεις

κι αν δεν σ' αρέσει το “μπροστά” και θέλεις να γυρίσεις
πήδηξε μες στη θάλασσα στο χρόνο που σου μένει
γιατί μακραίνει η στεριά κι αν δεν αποφασίσεις
δύσκολο να την ξαναδείς και να σε περιμένει.

Βουβοί οι άλλοι δεν μιλούν και τη στεριά κοιτάζουν
χαθήκαν τα χαμόγελα αδειάσανε οι σκέψεις
μα δεν ζητούν παρηγοριά ούτε αναστενάζουν
αυτή την ώρα τη στερνή την είχανε προβλέψει.

Και το καράβι προχωρά και τον ισθμό περνάει,
στο μεσιανό κατάρτι του έχουμε κύκλο κάνει,
και μια κιθάρα παλαιά αρχίζει να μιλάει
με μελωδία απαλή π' ως την ψυχή μας φτάνει.

Γύρω οι βράχοι του ισθμού και μεις ανάμεσά τους
σαν συμπληγάδες στέκονται π' ανοίγουν και περνάμε
κι αν τα κορμιά ακέραια περνούν από μπροστά τους
οι ταραγμένες σκέψεις μας χτυπιώνται και πονάνε.

Αφήνω πίσω τους πολλούς και πάω εις την πλώρη
μ' αρέσει να κοιτώ μακριά στ' ορίζοντα την άκρη
που περπατούν τα όνειρα και η ζωή μου όλη
ζυγίζεται απάνω τους και προχωρά κεφάτη

στο ίδιο τσούρμο όλοι μας, στο ίδιο το καράβι
άλλα κοινά τα όνειρα και άλλα χωρισμένα
και 'γω συνέχεια σκέπτομαι το τρυφερό το χάδι
από γυναίκες ξωτικές σε κάποια μέρη ξένα.

Χαθήκαν τα στερνά βουνά κι αρχίζει να νυχτώνει
ολονυχτίς στο πέλαγος και η πατρίδα πίσω
ο τιμονιέρης σταθερά κρατάει το τιμόνι
και μια φωνή στη σκέψη μου ρωτά αν θα γυρίσω.

Ναί, θα γυρίσω βέβαια αλλά δεν ξέρω πότε
ούτε το βάζω για σκοπό και τάμα της ζωής μου,
εάν το φέρουν οι στιγμές θ' αποφασίσω τότε
με τις συνθήκες πάντοτε και με τη θέλησή μου

Το τσούρμο αλλοπρόσαλλο σε τούτο το καράβι
είν' επισκέπτες κι έμποροι που σ' άλλες χώρες πάνε,
οι μετανάστες είμαστε ένα μικρό κοπάδι
που πάνω στο κατάστρωμα συνέχεια τριγυρνάμε.

Μια Λιβανέζα μελαμψή την σκέψη μου τραβάει
και την αφήνει να χυθεί στο όμορφό της σώμα
εκείνη το κατάλαβε και μου χαμογελάει
αν και παιδί μου φαίνεται με δεκαπέντε χρόνια

βαδίζω στο κατάστρωμα κι αυτή ακολουθάει,
όπου πηγαίνω έρχεται και μ' έχει συγκινήσει
σαν κάτι θέλει να μου πει αλλά δεν μου μιλάει
εμπόδιο οι γλώσσες μας και πώς να μου μιλήσει;

σκοπό δεν έχω βέβαια για να μπλεχτώ μαζί της
και ούτε θα την ξαναδώ μετά την Ιταλία
δεν ξέρω τί περίμενε με την επιμονή της
ίσως να μην το ήξερε πως πάω Βραζιλία.

Σαν φτάσαμε στη Νάπολι, κατάλαβε πως φεύγω,
ήρθε κοντά μου στάθηκε, στα μάτια την κοιτάω,
της έδωσα το χέρι μου μα τί να πω, δεν ξέρω
και κείνη το κατάλαβε πως αποχαιρετάω.

Μου φάνηκε πως δάκρυσε. Φτωχό μου κοριτσάκι
με σένα τώρα άρχισε ο πόθος τα καψόνια
μα το μικρό σου όμορφο, αθώο προσωπάκι
πολλά θα δει χαμόγελα καθώς περνούν τα χρόνια.

Έσκυψα και της έδωσα φιλί στο μέτωπό της
μια που δεν νόμισα σωστό τα χείλη της ν' αγγίξω
γιατί φιλί στα χείλη της, ίσως στο λογισμό της
να 'έμοιαζε υπόσχεση πως θα ξαναγυρίσω.
[align=center]


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 21 Στα αγαπημένα: 0


		Ταξινόμηση
	Συλλογή Στου ορίζοντα την άκρη Κατηγορίες Αναμνήσεις & Βιώματα,Ταξίδια Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Ψάξε το γιατί (procura porquê)

στίχος 25-10-2010 @ 19:07	Καλημέρα Δημήτρη......................... Εξαιρετικό...ρέει αβίαστα...σα να είμαστε παρόντες.................................!!!!!!!!!!!
αντικλείδι 25-10-2010 @ 19:27	πολύ ωραίο !!! και χρόνια σου πολλά και δημιουργικά ... πράγματι δεν κολλάς πουθενά !!! Αλλά στο μέτωπο "όχι" , ποτέ !!! ::hug.:: ::kiss.:: ::love.::
στίχος 25-10-2010 @ 19:34	Χ Ρ Ο Ν Ι Α Π Ο Λ Λ Α Δ Η Μ Η Τ Ρ Η ::love.::
Dimitri Favvas 25-10-2010 @ 19:50	Ευχαριστώ για τα σχόλια και τις ευχές. Ήταν τα χρόνια άγουρα και στην αγάπη άπειρα αντικλείδι Σ'αυτό το συγκεκριμένο ταξίδι γιόρτασα στον ωκεανό. (27 Οψτωβρίου πιάσαμε Ρίο Ντε Ζανέιρο, 28 αποβιβαστήκαμε στο Σάντος)
idroxoos 25-10-2010 @ 20:55	πολύχρονος φίλε .... ::hug.::
ΚατεριναΘεωνα 25-10-2010 @ 21:26	τοσο ζωντανό σαν να ταξιδεύαμε και εμεις μαζί ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΚΑΛΑ!!!!!
monajia 25-10-2010 @ 22:26	ΠΑΝΕΜΟΡΦΟ.................. ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ................. ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΙΑ,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,, ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Helene52 25-10-2010 @ 23:09	Καταπληκτικό !!!!!!!!! Την καλημέρα μου Δημήτρη και Χρόνια Πολλά ::theos.:: ::theos.:: ::hug.::
Sofitsa 25-10-2010 @ 23:18	Καλημέρα και Χρόνια Πολλά! ::up.:: ::up.:: ::hug.::
yiannistellidis 25-10-2010 @ 23:27	::up.:: ::up.:: ::up.:: xronia polla!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
CHЯISTOS P 26-10-2010 @ 00:19	Την αγάπη μου και χρόνια σου πολλά Πρόεδρε !
elsa98 26-10-2010 @ 00:22	Έντονες εικόνες και συναισθήματα........ταξίδεψα ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: Καλημέρα................Χρόνια Πολλά
estia 26-10-2010 @ 01:35	και 'γω μαντήλι τούδωσα τα δάκρυα να σκουπίσει πολύχρονος να τα εκατοστίσεις και να τα ξεπεράσεις ::yes.:: ::hug.:: ::kiss.::
χρηστος καραμανος 26-10-2010 @ 01:44	Οι μηχανές δουλεύουνε συνέχεια και βουΐζουν τα παλαμάρια λύνουνε και η στεριά μακραίνει σειρήνες λάγνες, νοερές να τραγουδούν αρχίζουν κι από της σκέψης τα αυτιά ο ήχος τους διαβαίνει ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΔΗΜΗΤΡΗ!!!ΠΑΝΤΑ ΥΠΕΡΟΧΟΣ!!! ::up.:: ::up.:: ::up.::
Rannia . k 26-10-2010 @ 02:05	ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!!! ::yes.:: ::smile.:: ::yes.::
γιαννης δαραιος 26-10-2010 @ 02:17	Χρόνια Πολλά Δημήτρη!!!! Ταξίδεψα μαζί σου!! ::up.:: ::theos.:: ::up.::
φλοισβος 26-10-2010 @ 02:42	Εκπληκτική δημιουργία!!!! Πολύχρονος, καλόχρονος και δημιουργίκος να είσαι πάντα φίλε!!!!
Ναταλία... 26-10-2010 @ 04:12	Γύρω οι βράχοι του ισθμού και μεις ανάμεσά τους σαν συμπληγάδες στέκονται π' ανοίγουν και περνάμε κι αν τα κορμιά ακέραια περνούν από μπροστά τους οι ταραγμένες σκέψεις μας χτυπιώνται και πονάνε. Υπέροχο και αυτό Δημήτρη Χρόνια σου πολλά ::yes.:: ::theos.:: ::theos.::
Αταξίδευτος 26-10-2010 @ 04:28	Φοβερό Δημήτρη Την καλησπέρα μου και Χρόνια σου Πολλά!! ::up.:: ::up.:: ::up.::
Kostas Houston 28-10-2010 @ 10:18	Δημήτρη έχω πάει πίσω και διαβάζω τη ζωή σου... σε συνέχειες. Αυτό εδώ μου άρεσε πάρα πολύ!
NiMoC_94 03-11-2010 @ 15:12	Έσκυψα και της έδωσα φιλί στο μέτωπό της μια που δεν νόμισα σωστό τα χείλη της ν' αγγίξω γιατί φιλί στα χείλη της, ίσως στο λογισμό της να 'έμοιαζε υπόσχεση πως θα ξαναγυρίσω. Δημήτρη είναι ασύλληπτο, πραγματικά! Συγχαρητήρια!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο