Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271230 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Μια θλίψη που σβήνεται μόνο με χαρά
 
Με βλέμμα χαμηλό, χαμένο μες της χαράς την σκέψη
όλο μετράω για το καλό, μες της χαράς την σκέψη

Την σκέψη των καλών στιγμών
που μ'έκαναν πιο ζωντανό
Τις μαύρες σκέψεις μου πετώ
Ανάβω ένα τσιγάρο.

Πίνω στον θάνατο γουλιά
γουλιά απ'την γουλιά του
έχω δυο χέρια καθαρά
δεν τρέμω την μιλιά του

Το βλέμμα μου σηκώνω πια, είμαι ακόμα χαρούμενος
κι ακόμα κι αν θέλετε, γίνομαι λυπημένος.


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 5
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Κοινωνικά & Πολιτικά
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

ΔΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
 
στίχος
27-10-2010 @ 17:16
::sad.:: ::rol.:: ::smile.::
monajia
27-10-2010 @ 18:05
ΠΟΛΥ ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟ.............
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
**Ηώς**
27-10-2010 @ 23:40
Μια θλίψη που σβήνεται μόνο με χαρά.............μεταλασσόμενα συναισθήματα..........καλή σου μέρα...

μέσα από δυνατές στιγμές....θλίψης ή χαράς...αντιλαμβανόμαστε και νοιώθουμε πιότερο...
Ναταλία...
28-10-2010 @ 02:19
Πίνω στον θάνατο γουλιά
γουλιά απ'την γουλιά του
έχω δυο χέρια καθαρά
δεν τρέμω την μιλιά του

Πολύ ωραίο ::yes.:: ::theos.:: ::theos.::
kallia
28-10-2010 @ 07:44
Το βλέμμα μου σηκώνω πια, είμαι ακόμα χαρούμενος
κι ακόμα κι αν θέλετε, γίνομαι λυπημένος.
::up.:: ::up.:: ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο