| |
| | Στου ορίζοντα την άκρη 6 |  | | | Ευχαριστώ για την παρακολούθηση και τα σχόλια. Συνεχίζω.. | | |
[align=center]Η ΑΦΙΞΗ
Σε μέρες δεκατέσσερις από την Ιταλία
στο Ρίο τώρα φτάσαμε και το καράβι δένει,
η πρώτη μας εντύπωση από τη Βραζιλία,
βρέχει, αλλά 'πο τα κορμιά, ιδρώτας κατεβαίνει
στους δρόμους ξεχυθήκαμε της νέας μας πατρίδας
να δούμε την καινούργια γη, τα σπίτια, τους ανθρώπους
να συνδυάσουμ' όλ' αυτά με κάποια μας ελπίδα
με κάτι που ποθούσαμε εδώ στους ξένους τόπους.
Μιλήσαμε με Έλληνες που βρέθηκαν στο δρόμο
-κάτι αλλάζει σκέφτηκα, και κάτι θα συμβαίνει-
η γλώσσα μας, η προφορά, ακολουθεί το νόμο
της αναπόφευκτης φθοράς, ακέραιη δεν μένει
σαράντα χρόνια ξενιτιάς που τρίβεται η γλώσσα
με την καινούρια γλώσσα μας, χωρίς την πρόθεσή μας
δεν τη μιλάμε αρκετά, δεν είναι όπως πρώτα
χάνει το χρώμα η φωνή, δεν μοιάζει τη δική μας
Το Άνα Σε παρέμεινε στο Ρίο έξι ώρες,
άδειασε κάμποσους εδώ και άγκυρα σηκώνει,
λένε πως στην πορεία του σε τούτες δω τις χώρες
συχνά πηγαινοέρχεται, ποτέ δεν τελειώνει.
Ο Καρακώστας μάζεψε όλους εμάς στο πλοίο,
-τον είχαμε για συνοδό απ' το ξεκίνημά μας-
για να μας δώσει συμβουλές και το στερνό αντίο,
αφού αυτός επέστρεφε εις την γενέτειρά μας.
Το πράσινο κυριαρχεί, όσο το μάτι πιάνει
πράσινα είναι τα βουνά και τα νερά ακόμα
τόσο πολύ το πράσινο που το μυαλό τα χάνει
πρέπει να είναι εύφορο πολύ αυτό το χώμα.
Στο Σάντος τώρα άρχισε κάποια διαδικασία
να μας ελέγξουν οι αρχές, εμβόλια να μας κάνουν
και δεν υπάρχει τώρα πια καμιά αμφιβολία
τους μετανάστες της ΔΕΜΕ** όλους εδώ τους βγάνουν.
Καινούριος τώρα συνοδός που μας παραλαμβάνει,
μας βάζει όλους στη γραμμή, στο τρένο για να μπούμε
φαίνεται λίγο αυστηρός, μα δεν το παρακάνει
και περιμένει από μας όλοι να τον ακούμε.
Όπως τα γίδια στο μαντρί, σ' ένα βαγόνι όλοι
και στην αρχή του βαγονιού στέκεται ο Λευτέρης
μιλά με δυνατή φωνή να τον ακούμε όλοι
και για να δώσει έμφαση, κουνάει και το χέρι.
''Φίλε μου καλωσόρισες στη νέα σου πατρίδα
εδώ 'σαι τώρα μοναχός και πρέπει να προσέχεις
κάτσε στην πρώτη σου δουλειά, μην χάσεις την ελπίδα
τσολιάς στο δρόμο μην βρεθείς γιατί δεν θα αντέξεις
άλλη δουλειά εάν δεν βρεις, την πρώτη μην αφήσεις
στάσου στα πόδια σου γερά πριν κάνεις άλλο βήμα
σου δίνω μία συμβουλή που θέλω να τηρήσεις
και πρόσεξε να μην χαθείς γιατί θα είναι κρίμα''
Δένουν το τρένο με σχοινιά και πάνω το τραβάνε
αγκομαχούν οι μηχανές, γυρνούν οι τροχαλίες,
την ανηφόρα βγάζουμε και τότε σταματάμε
λίγο να λύσουν τα σχοινιά και μας τις απορίες*
το τρένο ξαναδένουνε για μια φορά ακόμη
τον δεύτερο ανήφορο να ανεβούμε τώρα,
ο ουρανός σκοτείνιασε, μπορεί και να νυχτώνει
ή μήπως απ' τη συννεφιά, γιατ' άρχισε η μπόρα;[align=center]
*Σε δύο σημεία της διαδρομής έδεναν το τρένο με συρματόσχοινα για να διευκολυνουν την ανάβαση. Στο γυρισμό το έδεναν πάλι για να εξουδετερώσουν την επιτάχυνση
**ΔΕΜΕ (Διακυβερνητική Επιτροπή Μεταναστεύσεως εξ Ευρώπης) Περισσότερες λεπτομέρειες στο: http://el.wikipedia.org/wiki/Διεθνής_Οργανισμός_Μετανάστευσης
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 14
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Ψάξε το γιατί (procura porquê) | | | |
|
στίχος
27-10-2010 @ 18:36 | Καλησπέρα Δημήτρη...................έξοχο......πάλι με ταξίδεψες...!!!!!!
Περιμένω κάθε μέρα τη συνέχεια με αγωνία.............................
" λίγο να λύσουν τα σχοινιά και μας τις απορίες "
η ΔΕΜΕ τι είναι ;
| | Dimitri Favvas
27-10-2010 @ 18:49 | ΔΕΜΕ είναι τα αρχικά "Διακυβερνητική επιτροπή Μεταναστεύσεως εξ Ευρώπης"
Εκείνη την εποχή προετοίμαζε και προμήθευε με εργατικά χέρια απ' ότι ξέρω την Αυστραλία, τη Βραζιλία, την Αργεντινή και ίσως και άλλα κράτη.
Θα το ψάξω και αν βρω περισσότερες λεπτομέρειες θα τις καταχωρήσω στο κύριο κείμενο με δύο αστερίσκους (**) | | στίχος
27-10-2010 @ 18:57 | Μπράβο, οι διευκρινίσεις για μας τους απ'έξω είναι απαραίτητες...ευχαριστώ...καλή συνέχεια !!! | | Spartinos
27-10-2010 @ 22:18 | Ο λογος σου αληθινος, σαν ποταμακι τρεχει
λεει την ιστορια σου και αναμνησεις βρεχει
μια ολοκληρη ζωη σε μακρινα ταξιδια
εικονες ,χρωματα στο νου κι αμετρητα στολιδια
Καλημερα Δημητρη | | sofiagera
27-10-2010 @ 23:07 | Πολύ ωραίο!!!!! ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | αντικλείδι
27-10-2010 @ 23:21 | Το ταξίδι καλά κρατεί, ΕΥΓΕ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! | | Γιάννης Ποταμιάνος
28-10-2010 @ 00:09 | Πολύ ωραίο Δημήτρη
γεμάτο δύναμη
::yes.:: ::up.:: ::yes.:: | | monajia
28-10-2010 @ 00:42 | ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΔΗΜΗΤΡΗ..............ΕΝΑ ΤΑΞΙΔΙ ΜΑΓΕΥΤΙΚΟ, ΣΕ ΣΥΝΕΧΕΙΕΣ.............. ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | Ναταλία...
28-10-2010 @ 03:24 | Ταξιδεύομε μαζί σου Δημήτρη όσο Για την ΔΕΜΕ εγώ γνώρισα πολλές κοπέλλες που ήρθαν στην Αυστραλία με την ΔΕΜΕ και άκουσα και πολλές ιστορίες και έχω γράψει παλιά θα κοιτάξω να τα βρώ και θα ποστάρω κανένα ::yes.:: ::theos.:: ::theos.::
Ένας στίχος που θυμάμαι είναι .
Με μια βαλίτσα όνειρα
του άγνωστου την στράτα
καράβια εγεμίζανε
και φεύγανε τα νιάτα | | idroxoos
28-10-2010 @ 03:27 | Δημήτρη ...καλημέρα....!!!!!!!!!!
::yes.:: ::up.:: | | Kostas Houston
28-10-2010 @ 10:12 | Moυ θύμησε κάτι από Καββαδία. Κι εγώ λίγο πιο πάνω είμαι εδώ στο Τέξας. | | Helene52
28-10-2010 @ 11:17 | Καταπληκτική αφήγηση ...
Λες και ταξιδεύω και εγώ ... και συμμετέχω !!!!!!
::theos.:: ::yes.:: ::hug.:: | | Aνδρέας Lark
28-10-2010 @ 12:45 | Είναι πραγματικά σαν να γράφεις μυθιστόρημα...περιγραφικός, καθόλου κουραστικός, όλα μετρημένα και ζυγιασμένα...Χτυπάει μια καρδιά και πάλλεται κάτω απ΄ τις λέξεις σου! | | Dimitri Favvas
28-10-2010 @ 13:33 | Ευχαριστώ που με διαβάζετε. Μου δίνετε κουράγιο να συνεχίσω | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
