Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132744 Τραγούδια, 271239 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 είμαι η Μαρία
 
Ταξίδευες σαν τρένο βιαστικό
σε ράγες αποκλίνουσες , στα ξένα
αδιάβατος ο χάρτης στο μυαλό
αγέννητο παιδί στα εικοσιένα.

'Υστερα στης πόλης το ρυθμό
αμίλητη περνούσες απορία
σε κοίταζαν με φόβο, δισταγμό
ν' απλωνεις χέρι ''είμαι η Μαρία''.

Σε χάιδεψα στον ώμο τρυφερά
θλιμμένη που σε βρήκα στην πλατεία
ταράχτηκαν για λίγο τα κενά
που δήλωναν λειψή ισορροπία.

Αγριεμένα , αχτένιστα μαλλιά
δυο θάλασσες αλλόκοτες με πνίξαν
όλη η ζωή μια στάση στα κλεφτά
σαν δανεικά τα φώτα που τη ντύσαν.

Και χάθηκες αγέρωχη, στητή
βασίλισσα στης νύχτας σου το θρόνο
μπορεί κι ευτυχισμένη σαν παιδί
που παιζει με τα χώματα στο δρόμο.

.......................................................
Παράξενο στη μνήμη να γυρνάς
μην ξέροντας αν βρήκες ηρεμία
κι αν σε λευκά δωμάτια ξαγρυπνάς
να λες μονάχη''είμαι η Μαρία''......


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 19
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Σκλάβα δεν υπήρξα κανενεός, ούτε ανθρώπου ούτε καημού. Τρισεύγενη.....ΠΑΛΑΜΑΣ
 
αντικλείδι
29-10-2010 @ 15:40
Μπράβο Καίτη, μπράβο σου κοπέλα μου , εξαιρετικό !!!!!!!!!! Μπράβο και πάλι !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::love.:: ::love.:: ::theos.::
στίχος
29-10-2010 @ 15:42
Καίτη..........................!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: αριστουργηματική απόδοση........................
nikarios
29-10-2010 @ 15:49
{
::5156.:: Ταξίδευες σαν τρένο βιαστικό
σε ράγες αποκλίνουσες , στα ξένα
αδιάβατος ο χάρτης στο μυαλό
αγέννητο παιδί στα εικοσιένα
::5156.:: }
margatsif
29-10-2010 @ 16:12
Καταπληκτικό!! ::yes.::
aprobleptos
29-10-2010 @ 16:28
Καταπληκτικό! Καλό Σ/Κ Καίτη. ::hug.::
prince philip
29-10-2010 @ 17:19

Αγριεμένα , αχτένιστα μαλλιά
δυο θάλασσες αλλόκοτες με πνίξαν
όλη η ζωή μια στάση στα κλεφτά
σαν δανεικές στιγμές να σε φωτίσαν.

ομορφο πολυ ::yes.:: ::theos.:: ::theos.::
ΑΔΩΝΙΣ
29-10-2010 @ 20:28
ΤΕΛΙΚΑ ΤΟ STIXOI INFO ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΙΗΣΗ ΠΟΥ ΟΙ ΕΚΔΟΤΙΚΟΙ ΟΙΚΟΙ ΤΗΝ ΠΕΡΙΦΡΟΝΟΥΝ ΕΠΕΙΔΗ ΛΕΝΕ ΠΩΣ ΔΕΝ ΠΟΥΛΑΕΙ, ΕΓΩ ΠΙΣΤΕΥΩ ΠΩΣ ΠΟΥΛΑΕΙ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΒΓΑΛΟΥΝ ΚΑΙΝΟΥΡΙΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΣΤΗΝ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑ ΓΙΑ ΛΟΓΟΥΣ ΕΥΝΟΗΤΟΥΣ. ΑΠΟ ΤΟ STIXOI INFO ΛΟΙΠΟΝ, ΕΧΩ ΓΝΩΡΙΣΕΙ ΚΑΠΟΙΑ ΑΤΟΜΑ ΠΟΥ ΓΡΑΦΟΥΝ ΥΠΕΡΟΧΑ, ΜΕΣΑ ΣΕ ΑΥΤΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΙ ΣΥ ΚΑΙΤΗ. ΣΥΝΕΧΙΣΕ ΛΟΙΠΟΝ ΚΑΙΤΗ, ΣΥΝΕΧΙΣΤΕ ΣΤΙΧΟΦΙΛΟΙ, ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΚΑΙ ΟΠΟΥ ΜΑΣ ΒΓΑΛΕΙ.
oneiropola
29-10-2010 @ 22:48

Ταξίδευες σαν τρένο βιαστικό
σε ράγες αποκλίνουσες , στα ξένα
αδιάβατος ο χάρτης στο μυαλό
αγέννητο παιδί στα εικοσιένα.


Καταπληκτικοοοοοοοο!!! ::up.:: ::theos.:: ::up.::
monajia
29-10-2010 @ 22:53
Αγριεμένα , αχτένιστα μαλλιά
δυο θάλασσες αλλόκοτες με πνίξαν
όλη η ζωή μια στάση στα κλεφτά
σαν δανεικές στιγμές να σε φωτίσαν.

ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ................................
::kiss.:: ::kiss.:: ::kiss.::
john black
29-10-2010 @ 23:36
Υπάρχουν άνθρωποι που συναντάμε για τόσο λίγο κι όμως μένουν για πάντα χαραγμένοι στη μνήμη μας....

Πολύ ωραίο....
idroxoos
29-10-2010 @ 23:42
υπέροχο Καίτη!!!!!!!!!!!!!!!!! ::up.:: ::hug.:: ::hug.::
ferelpis
29-10-2010 @ 23:43
το έγραψες πολύ όμορφα.javascript:insertext('::smile.::',%20'comment')
**Ηώς**
30-10-2010 @ 00:07
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: ΚΑΛΗΜΕΡΑ...
Αταξίδευτος
30-10-2010 @ 01:06
Μπράβο Καίτη
Καλημέρα
::up.:: ::up.:: ::up.::
pithanos
30-10-2010 @ 09:01
πολύ καλό,
κάθε στροφή
μπράβο σου!
Δέσποινα1971
30-10-2010 @ 09:39
::hug.:: ::hug.:: ::hug.::
elsa98
30-10-2010 @ 13:54

!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::

καταπληκτικό!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! συγχαρητήρια
Ναταλία...
31-10-2010 @ 04:00
Παράξενο στη μνήμη να γυρνάς
μην ξέροντας αν βρήκες ηρεμία
κι αν σε λευκά δωμάτια ξαγρυπνάς
να λες μονάχη''είμαι η Μαρία''......

Καταπληκτικό ::yes.:: ::theos.:: ::hug.::
Aνδρέας Lark
14-11-2010 @ 08:50
Εντελώς λογοτεχνικό!!! Γιατί; Η προσέγγιση απολύτως αγαπητική, καθόλου φωτογραφική αλλά την ίδια τη στιγμή χωρίς διάθεση κριτικής και περαιτέρω διερεύνησης...

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο