Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132744 Τραγούδια, 271239 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 αυτοσχεδιασμος σε ηχους jazz (iii)
 αφιερωμενο στα μοναχικα σωματα της νυχτας
 
Οταν ερχονται οι μνημες
Μας βρισκουν παντα εδω
Γονυπετεις ικετες

Στις χαρακιες του μυαλου
Εσυ που μ ελειψες τοσο
Περπατας αγερωχα

Ο καταρρακτης μας οταν ξεκιναει
Μας ρουφαει
Χωρις ελεος και χωρις τελος

Ποιος να οριζει
Την χαρα μας
Ποιος ο μεσεγγυητης της δικαιωσης μας, της στιγμης μας

Το δυσκολο
Ειναι να ονειρευεσαι
Τα πρωινα

Γλαυκος ουρανος
Κυανα πεταγματα γλαροπουλιων
Ατακτως και απεγνωσμενως

Η μαστωδυνια
Ειναι απο τον πονο της καρδιας
Ερχεται απο τα μεσα

Το ματζορε
Κατεβηκε απο μονο του τα σκαλια σιγα σιγα
Και αραξε στην ανεχεια

Η στιχομυθια
Εγινε με τον καιρο
Στιχοπλοκη

Η στλεγγίδα
Εχασε το σχημα της
Απο την χρηση της πανω στο πετσι μας

Η ωχρα του προσωπου μας
Απο την Αναγεννηση ακομη εχρησιμοποιειτο
Για καλλιεπεις πινακες

Οτε και Οταν
Οτινος και Οτιδηποτε
Εμεις οι αλλοι

Τα ενζυγα μεσα
Ενεχουν
Σκοπιμοτητα

Η ενδωσμωση
Του συμπαντος κοσμου
Εντος μας

Η ανακτηση
Της παιδικης μας ηλικιας
Ενα ξεφτυσμενο και ξεφτυλισμενο ονειρο

Χανομαστε μεταξυ μας
Γιατι οι λεξεις μας
Δεν εδραζονται στον ιδιο ορισμο

Αναλωση
Φυρα, απωλειες και αβυσαλεες αποκκλισεις
Απο την ορθοδοξη συνταγη

Μπροστα στο αναλογιο
Και με ολα γραμμενα στη λεπτομερεια
Δεν βγαινει η φωνη μας

Αναμφηριστη
Η αμολυντη και αμφισημη
Ευπρεπεια μας

Η νοερη νιψις
Της νοησης μας
Δεν μας καθιστα εγρηγορους

Η ζωη μας ολη
Ενα φαγητο αναλαδο
Με των αλλων τις ορμήνειες

Αχ η νοσογονος και ευεπιφορη ευδοκιμηση της γης
Μας αφηνει στο τελος
Αστεγους και ορφανους

Η μηνις των κραταιων θεων
Μας αναγγελει ο μηνυτωρ
Ειναι δικια μας μηνις, μιαροί

Η πληροτητα, σκεφτηκατε ποτε
Ποσο κενο
Εμπεριεχει;

O πρεπουμενος
Μας εχει κανει ανηλεη ζημια
Εμας τους απατριδες

Η μεσημβρια πώς ανεχεται
Το μεσοδόκιο
Αναμεσα στις φτερνες μας;

Οι αγγελοι δεν εχουν γειτονια
Ειναι παντα μονοι
Για να μας εχουν στην αποκλειστικη κυριοτητα τους

Η πυλαια φλεβα μας
Ενωνει εμας
Και τους πεθαμενους μας

Αν ειναι να πεθανω
Προσφεροντας σου ενα γαργαρο γελιο
Ας ειναι

Η αυλη και οι αλανες
Εχουν στοιχειωσει
Και κανουν σκαλομαρία στην πλατη μας

Το μεσονιο των ερωτων μας
Μεσα στο νου μας
Στηνει χορους πτωματικους

Τι ναναι η ευαισθησια αραγε
Ναναι η ανασφαλεια και η ορμη μας
Να ζουμε μεσα απο αλλους;

Ειχα ενα πυρακανθο
Να τον προσεχω
Και μου μαραθηκε χωρις ενα αντιο

Συνεση
Μετρο και ισορροπια
Αυτα, και εμεις αλλου

Ποτε μου δεν αγαπησα την φυτρα μου
Κι ομως την αναζητω αεναως
Αυτην ως ολον και- αχ -ως ολοκληρωση

"Ντροπη"
Ετεροπροσδιοριζομενη
Αλλα αυτοπροσδιοριζομενη απο εμας τους ριψασπιδες, εν τελει

Αποκαλυψη και φανερωση
Των σπαχνων μου
Δεν επιτρεπω σε κανενα ανακριτη μου

Το σπειραμα της συνειδησης
Δεν εχει τελειωμο και πονο
Φτανει σε εξωτικα αστερια και συνεχιζει αδιαφορωντας για μας

Η τρεμεντινα
Μας δινει απλοχερα το τράτο
Να προτεινουμε κατι αλλο

Αντεξα ολα τα τραχωνια
Δεν αντεξα ομως με τιποτε
Που μ εδιωξες απο το σπιτι σου

Σε διευκολυνα σε ολες τις τρανσιτο μεταφορες σου
Οταν ομως καταλαβα οτι τα τραινα δεν ηρθαν ποτε σε μενα
Αρχισα να πηδαω πανω τους τρωγοντας σανο και αναζητωντας σε

Προδωσα τους φιλους μου
Οταν ενιωσα σε δυσκολες στιγμες
Οτι ειμουν φυσει μονηρης

Μονιά, με λετε, με ενα κερας
Οχι με δυο
Μομφες σε εμενα; Τον μεγα αποκωδικοποιητη?

Ο σταυρος
Προερχεται απο το "ίστημι"
Και ισως και απο το "ιστίο"

Η ιστορηση της υπαρξης μας
Απο τους επομενους
Θ αναφερεται μονο στους προγονους μας

Θελω να κοιμηθω
Σε μια ζεστη αγκαλια
Και να νιωσω το γλυκερο σιωπηλο νερο και το πύαρ

Αδηλη αλλα και αρρητη και αδισταχτη
Και αδηφαγος και αδηριτη
Η αναγκη μου ναχω καποιον να λεω "καληνυχτα"


Καληνυχτα σας




















 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 8
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

manpanou@yahoo.gr
 
monajia
30-10-2010 @ 01:52
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
sharon
30-10-2010 @ 01:59
Ασυγκράτητος..!.Σε υπέροχη διαδρομή μας ταξιδεύεις...Το ν΄αγαπάς εξάλλου ποτέ δεν είναι αδυναμία ή ανασφάλεια.Είναι η μεγαλύτερη κι ορμητικότερη δύναμη που υπάρχει.Αν δεν είσαι εξάλλου αυτόφωτος και αυτοκρατής πώς ν' αγαπήσεις?Με την άδολη έννοια,την απολυτότητα και την απεριόριστη ελευθερία που σου δίνει το συναίσθημα?Την ελευθερία να εξυψώνεσαι...Η αληθινή αγάπη δεν είναι μυθώδης...απλά σπάνια
sharon
30-10-2010 @ 02:20
http://www.youtube.com/watch?v=fMYrRp_Z-XM
Καλημέρα
στίχος
30-10-2010 @ 02:49
..." καληνύχτα "αλλά και" καλημέρα " γιατί όπως λες " το δύσκολο είναι να ονειρεύεσαι τα πρωινά "..................
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Aνδρέας Lark
30-10-2010 @ 04:52
'γονυπετείς ικέτες' τις παρακαλούμε να μας γεμίσουν τον άδειο χώρο...
'περπατάς αγέρωχα'-δεν με προσέχεις καν...
'το δύσκολο είναι να ονειρεύεσαι τα πρωινά'-δυσφορία της καθημερινότητας...
'η μαστωδυνία...από μέσα'-νομίζεις ότι ξεκινάει πίσω απ' τις θηλές και απλώνεται σε κύματα στο στήθος...
'στιχομυθία...στιχοπλοκή΄-από την κουβέντα στην ιστοσελίδα
'...σκοπιμότητα'-ακόμα και οι εσωτερικές συζεύξεις δεν είναι ειλιικρινείς, προσωρινή ανακούφιση ή προσποίηση...
'...δεν εδράζονται στον ίδιο ορισμό'-αυτό το απόλυτο ΕΝΑ δεν ψάχνανε και οι αρχαίοι (φυσικοί, σοφιστές και άλλοι) αλλά δεν ψάχνουμε κι οι νέοι...
'μποστά στο αναλόγιο...δεν βγαίνει η φωνή μας'-χρειάζεται βίωμα και όχι μόνο ανάγνωση
'η νοερή νήψις'-φιλοσοφία
'...ανάλαδο φαγητό'-ζωή χωρίς τον παράγοντα 'ελεύθερη βούληση'
'η πληρότητα...πόσο κενό έχει μέσα της;'-μπορεί να είναι του κόσμου τούτου δηλ. υλική, δεν γεμίζει την καρδιά, μυαλό, ψυχή παρά μόνο τις αισθήσεις...
'η μεσημβρία δεν ανέχεται...'-εννοείς όταν ο άνθρωπος δεν έχει σκιά;
'...γάργαρο γέλιο'-σαν της πηγής / εσωτερικό
...να ζούμε μέσα από άλλους;'-δεν γίνεται αλλιώς, γιατί και το θεό να συναντήσω (χωρίς ανθρώπινη επαφή) θα υψηλοφρονήσω, μόνο η ανθρώπινη επαφή θα με 'γειώνει' πάντα...
'...μαράθηκε χωρίς ένα αντίο΄-μαράθηκε η σχέση πριν τελειώσει
'...ντροπή...'-όχι για ό,τι μας καταλογίζουν οι άλλοι αλλά γι' αυτά στα οποία δείξαμε ολιγωρία
΄τρώγοντας σανό'-στα πίσω βαγόνια, εκεί που βάζουν τα ζώα, απόγνωση
ΠΡΟΔΩΣΑ...ΜΟΝΗΡΗΣ-Ωχ...κόπηκα...
'από το ίστημι'-μετά ήλων διαφορετικά το σώμα πέφτει ή αν στέκεται χωρίς αυτούς νοιώθει άνετα, κακοφορμίζει (νοητικά)
'...μόνο στους προγόνους μας'-ακυρώνει
Τα αποκωδικοποιώ μ' αυτόν τον τρόπο, γιατί έτσι τα 'χω βιώσει κάτι νύχτες (που μπορεί να 'ταν και μεσημέρια)
Δέσποινα1971
30-10-2010 @ 09:24
Η πληροτητα, σκεφτηκατε ποτε
Ποσο κενο
Εμπεριεχει....
::up.:: ::up.:: ::up.::
Ναταλία...
31-10-2010 @ 04:45
Οτε και Οταν
Οτινος και Οτιδηποτε
Εμεις οι αλλοι

::up.:: ::up.:: ::up.::
στίχος
08-05-2011 @ 05:13

http://www.youtube.com/watch?v=5gkIVYdW3HU&feature=related

...ποταμός...καταρράκτης ευφυ'ί'ας....σαν τζαζ, σαν τσάμικος....


Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο