| |
| | Βοήθεια, γερνάω |  | | | Καλό ξημέρωμα......σ' όλους..... | | |
΄΄ΒΟΗΘΕΙΑ, ΓΕΡΝΑΩ΄΄
Με τρύγησες, με θέρισες,
με έπαιξες, με γέλασες,
θύμα στην ομορφιά σου.
Σαν καταιγίδα πέρασες,
με άσπρισες, με γέρασες,
λύτρα στην αφεντιά σου.
Τα νιάτα μου ,τα όνειρα,
στους δρόμους, στα απόνερα,
άταφα παρατάω.
Στον έρωτά σου όμηρος,
χαμένος και κακόμοιρος,
κλαίω, παραμιλάω.
Μόνιμη πίκρα στη ματιά,
το γέλιο μου ξεχνάω.
Φωνή, κραυγή, απ’ την καρδιά,
βοήθεια, γερνάω
Ασήκωτη η μοναξιά,
μόνος μου προχωράω.
Σφίγγει ο πάγος την καρδιά,
βοήθεια, γερνάω
Στα χέρια σου αιχμάλωτος,
αδύναμος, ευάλωτος,
φύλλο στο αεράκι.
Μα έχω μια εύφλεκτη καρδιά,
προσάναμμα για πυρκαγιά,
σαν το ξερό κλαράκι.
Έλα και πάρ’ την αγκαλιά,
βάλτην μπουρλότο και φωτιά,
να κάψουμε τα χιόνια.
Κάντην και πάλι να χτυπά,
φέρε το γέλιο της ξανά,
της νιότης της τα χρόνια.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 15
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
Aνδρέας Lark
30-10-2010 @ 14:03 | Απόλυτο, παθιασμένο, παρακλητικό, παραπονιάρικο, τρυφερό,...δηλαδή ερωτικό! | | αντικλείδι
30-10-2010 @ 14:10 | πολύ Δοτικός !!!!!!!!!!!!!! αξίζει άραγε ;;; αχ .............. ::hug.:: ::hug.:: ::love.:: | | στίχος
30-10-2010 @ 14:11 | Γιάννη..........ερωτικέ...μπουρλότο............!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::love.:: | | niki_71
30-10-2010 @ 14:13 | Μόνιμη πίκρα στη ματιά,
το γέλιο μου ξεχνάω.
Φωνή, κραυγή, απ’ την καρδιά,
βοήθεια, γερνάω
::up.:: | | monajia
30-10-2010 @ 14:15 |
Έλα και πάρ’ την αγκαλιά,
βάλτην μπουρλότο και φωτιά,
να κάψουμε τα χιόνια.
Κάντην και πάλι να χτυπά,
φέρε το γέλιο της ξανά,
της νιότης της τα χρόνια.
ΠΑΝΕΜΟΡΦΟ................................
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | elsa98
30-10-2010 @ 14:26 |
τι να πω......................... ::hug.:: | | aspigon
30-10-2010 @ 14:37 | Έλα και πάρ’ την αγκαλιά,
βάλτην μπουρλότο και φωτιά,
να κάψουμε τα χιόνια.
Κάντην και πάλι να χτυπά,
φέρε το γέλιο της ξανά,
της νιότης της τα χρόνια.
MBRAVO GIANI MARESE POLI IDIKA TO KLISIMO... POLI OREO
::theos.:: ::love.:: ::theos.:: | | **Ηώς**
30-10-2010 @ 15:20 | Έλα και πάρ’ την αγκαλιά,
βάλτην μπουρλότο και φωτιά,
να κάψουμε τα χιόνια.
Κάντην και πάλι να χτυπά,
φέρε το γέλιο της ξανά,
της νιότης της τα χρόνια.............. ::hug.:: καληνύχτα Γιάννη... | | kallia
30-10-2010 @ 23:56 | Ασήκωτη η μοναξιά,
μόνος μου προχωράω.
Σφίγγει ο πάγος την καρδιά,
βοήθεια, γερνάω
μια αληθεια δυσκολη:) ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | john black
31-10-2010 @ 00:41 | Ο χρόνος είναι ο μεγαλύτερος μας "έρωτας"....
Πολλές φορές νομίζουμε ότι είναι απόλυτα δικός μας, κι ότι προλαβαίνουμε να κάνουμε τα πάντα... Κι έτσι αφήνουμε ευκαιρίες να χάνονται.... | | aspigon
31-10-2010 @ 01:10 | POLI OREO GIANI... KALIMERA NAXIS.. ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
31-10-2010 @ 01:28 | καλημερααα.........!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! | | Helene52
31-10-2010 @ 02:53 | Τα νιάτα μου ,τα όνειρα,
στους δρόμους, στα απόνερα,
άταφα παρατάω.
Στον έρωτά σου όμηρος,
χαμένος και κακόμοιρος,
κλαίω, παραμιλάω.
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::theos.:: ::yes.:: ::theos.:: | | idroxoos
31-10-2010 @ 06:03 | Είσαι ωραίος Γιάννη.....!!!!!!!!!!!
αυτο για σένα!!!!
Aπ'τήν ζωή που έφυγε,
θέλω τα νειάτα πίσω,
στά εφηβικα τα χρόνια μου,
γία λίγο να γυρίσω,
Aναίτια να ξενυχτώ,
ξένιαστος να ξυπνάω,
σε μιά ταβερνα ρεφενέ,
να πίνω να γλεντάω
δίπλα μου κάθε θηλυκό,
να το κρατώ για λίγο,
να ζώ μόνο γιά τη στίγμή,
γιά να μπορώ να φύγω
Κι'αν δε μού φτάνουν τα λεφτά,
να μη με νοιάζει τόσο,
ας ήμουν στά δεκα οχτώ,
το τώρα να γλυτώσω.
idroxoos
Παπαδημητρίου Χαράλαμπος 11-2-09
| | ... άρα υπάρχω
31-10-2010 @ 08:37 | Πολύ ωραία γραμμένο... πολύ αληθινό...
αν σ' αφήσει κι ένα κόμπο στο λαιμό... τον καταπίνεις...!! | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
