Εδώ θα περιμένω
Με του ονείρου την κρυάδα
Μέχρι να βρω κάποια λιακάδα
Θα επιμένω
Με όση δύναμη μου έμεινε ακόμα
Με κλειδωμένα τα φιλιά μέσα στο στόμα
Και θα προσμένω
Μια δικιά μας Κυριακή
Μια ζεστή του Αύγουστου βροχή
Και θα σωπαίνω
Για να ακούω την ανάσα σου ξανά
Να αφουγκράζομαι το αίμα να κυλά
Και να πεθαίνω
Τις ώρες που ο ήλιος βασιλεύει
Τις νύχτες που ο πόνος αλητεύει
Για να μαθαίνω
Πόσο κοστίζει αυτή η απόσταση σ' εμάς
Και πως μπορώ όσο μπορείς να μ' αγαπάς .
