monajia
04-11-2010 @ 00:21 | ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ......................................
ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ............................................
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
nikarios
04-11-2010 @ 00:31 | !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!Πανέμορφη εικόνα μιας ουσιαστικής πορείας
{Τώρα αίμα ζεστό οδηγεί το τιμόνι
αντιστεκόμενου χαμού
με κουράγιο και θλίψη χρωματίζεται
χρέος αλύτρωτου λυτρωμού,
με οδύνη θα εξοφληθεί
στις μοναχικές εκτάσεις του πόνου. }
::yes.:: ::smile.:: ::yes.:: | |
αντικλείδι
04-11-2010 @ 01:02 | !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Αληθινό !!!!!!!!!! ::theos.:: ::theos.:: ::hug.:: | |
swordfish
04-11-2010 @ 03:06 | Πολύ καλό Σοφάκι, καλημέρα κι από δω!! ::wink.:: ::kiss.:: ::up.:: | |
Δ.ΣΚΟΥΦΟΣ
04-11-2010 @ 04:02 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
Ναταλία...
04-11-2010 @ 04:03 | Πολύ ωραίο ::yes.:: ::theos.:: ::up.:: | |
στίχος
04-11-2010 @ 04:23 | ...............................τα σέβη μου στην ποιήτρια.............!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
καλό απόγευμα.................................................... ::theos.:: | |
Aνδρέας Lark
04-11-2010 @ 04:53 | Προφανώς εννοείς ότι το εσωτερικό ταξίδι (όνειρα, αναμέτρηση με τα πάθη, αντιμετώπιση του εμμονικού εαυτού) γδέρνει, ματώνει και πληγώνει...και τελικά μένει ο πόνος να σηματοδοτεί έναν αμφίβολο (αλύτρωτο) λυτρωμό...
...δίνοντας όμως τόση ικανοποίηση όση χρειάζεται ο άνθρωπος για ν' αρχίσει ξανά αυτό το ίδιο ανερμάτιστο ταξίδι; | |
**Ηώς**
04-11-2010 @ 06:14 | με κουράγιο και θλίψη χρωματίζεται
χρέος αλύτρωτου λυτρωμού,
με οδύνη θα εξοφληθεί
στις μοναχικές εκτάσεις του πόνου. ................ΕΤΣΙ ΣΟΦΙΑ ΜΟΥ...καλησπέρα.. | |
φλοισβος
04-11-2010 @ 07:58 | Εκπληκτικό Σοφία μπράβο!!!!! "Τώρα αίμα ζεστό οδηγεί το τιμόνι"... απίστευτη έμπνευση... | |
 |
