χρηστος καραμανος
04-11-2010 @ 08:32 | θ' αναστήσουν την ψυχή...
έστω σε μια σπηλιά...
που θα απειλλούν τ' αγρίμια...
λεηλατώντας τις σάρκες...
μονάχα τότε θα μου θυμίζουν ότι υπάρχω...
στην άκρη της σκευυρωμένης σου μνήμης...
ΥΠΕΡΟΧΟΣ ΧΟΡΣΜΑΝ,ΩΡΑΙΟΤΑΤΟΣ ΠΟΙΗΤΙΚΟΣ ΣΤΕΛΙΟΣ!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
στίχος
04-11-2010 @ 08:36 | Θαυμασμός στην πέννα σου...........!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
"...στην άκρη της σκεβρωμένης μνήμης σου..." | |
monajia
04-11-2010 @ 09:47 |
θ' αναστήσουν την ψυχή...
έστω σε μια σπηλιά...
που θα απειλλούν τ' αγρίμια...
λεηλατώντας τις σάρκες...
μονάχα τότε θα μου θυμίζουν ότι υπάρχω...
στην άκρη της σκευυρωμένης σου μνήμης...
**
ΕΞΟΧΟ.......................
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
Xωρολάτρης
04-11-2010 @ 14:27 | Παραχωρείς εύκολα αδιευκρίνιστης δομής δικαιώματα σε κάποιον άλλον πλην από σένα..Υπερβολκό το βρίσκω να γυρεύεις να ζήσεις δια μέσου της διόδου μιας μνήμης στο κεφάλι του κάποιου..Πρόσεχε την ώρα της συρραφής..Συνήθως η μνήμη ξεχνά να συμπεριλάβει στα μέσα της αυτά που απ' όξω τα νοιώθει.. | |
 |
