Αμελλή
04-11-2010 @ 15:49 | αν λείπει το εγώ θα δημιουργηθεί το εμείς?!
Ωραίο ποίημα..αν και θέλει σκέψη... | |
**Ηώς**
04-11-2010 @ 15:56 | Αν έλειπε το εγώ, ίσως
να γεννιόταν η ιδέα
του εμείς.........................Αν....καλό σου βράδυ... ::yes.:: ::yes.:: ::theos.:: | |
iraklisv
04-11-2010 @ 16:05 | Στο τρίτο μέρος με μπερδεύεις με το εσύ.
Αν δέχομαι ότι είμαι δημιούργημα συνειρμικά δεχωμαι και τον
διμιουργο
Αν δεν έχω Αρχή του εγώ
με την δυνατότητα της ελευθερης βουλισης
δεν υπάρχει αγώνας κατάκτησης
ούτε σκοπός
Άρα ούτε (παιχνίδι)
Κατάκτηση του φωτός και λοιπά.
Ειναι μεγαλο το θεμα
απλά θέτω τις ποιο απλές αμφισβητήσεις
Καλημέρα | |
genikos
04-11-2010 @ 16:32 | προς Αμελλή: το κείμενο είχε σκοπό να προβληματίσει και να βάλει σε σκέψη.. χαίρομαι αν πέτυχε το σκοπό του..
προς Ηρακλή: κάνω σαφή διαχωρισμό του "εσύ" και του "δημιουργήματος".. Το θέμα της ελεύθερης βούλησης είναι όντως μεγάλο, αλλά δε θίγεται (νομίζω) στο υπάρχον κείμενο.. Επίσης νομίζω, ότι το πιο ενδιαφέρον -και δύσκολο- παιχνίδι ξεκινά, όταν καταφέρεις να παραμερίσεις το εγώ σου.. | |
iraklisv
04-11-2010 @ 16:50 | Αυτό φίλε μου είναι πια δεδομένο στο επίπεδο που μιλάμε
και πραγματικά είναι αυτονόητη η εξοδος απο το Εγω
Σαν δεδομένο της ανέλιξης
Η μεγάλη παγίδα είναι η ελεύθερη βούληση και πως πραγματώνεται
εκεί είναι το μεγάλο στοίχημα! | |
iraklisv
04-11-2010 @ 16:58 | Η ελεύθερη βούληση είναι μέγιστο δώρο
αλλά και κατάρα μαζί!
Χωρίς επέκταση της συνείδησης και επίγνωση του τώρα στις
πράξεις μας δυστυχώς πάει χαμένη!!! | |
monajia
04-11-2010 @ 23:01 | Κι αφού υπάρχεις εσύ
υπάρχει και το δημιούργημα
τι θα μπορούσε να λείπει;
Αν έλειπε το εγώ, ίσως
να γεννιόταν η ιδέα
του εμείς...
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
martin luther
04-11-2010 @ 23:53 | Υπάρχει δημιούργημα χωρίς δημιουργό ? και πως δημιουργείς χωρίς να έχεις δημιουργηθεί? ::yes.:: ::yes.:: | |
στίχος
05-11-2010 @ 01:09 | !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!...καλημέρα άνθρωπε.... | |
genikos
04-12-2010 @ 11:29 | @martin luther: Δυστυχώς (ή ευτυχώς) δεν έχω απαντήσεις σε όλα τα ερωτήματα, ούτε πιστεύω πως θα καταφέρει ποτέ ο άνθρωπος να απαντήσει σε όλα τα ερωτήματα που τον απασχολούν. Κάθε φορά που ο άνθρωπος καταφέρνει να δώσει απάντηση σε κάποια του απορία, έρχεται αντιμέτωπος με νέα ερωτήματα τα οποία δεν μπορούσε ούτε να διανοηθεί προηγουμένως. Και ο φαύλος κύκλος θα συνεχιστεί μέχρι τον αφανισμό του ανθρώπινου είδους.
Το ερώτημα που τίθεται λοιπόν, είναι τι στάση κρατάς απέναντι στο άγνωστο και τα αναπάντητά σου ερωτήματα;
Ο ένας δρόμος είναι να επιλέξεις μια κλειστή κοσμοθεωρία, απ' αυτές που έχουν επικρατήσει κατά κόρον στις μέρες μας (ή από αυτές που θα δημιουργηθούν ενδεχομένως μελλοντικά), να την ασπαστείς και να εξηγήσεις με βάση την πίστη -παράλογα-, κάθε λογική σου απορία.
Ο άλλος δρόμος, ο πιο δύσκολος, είναι να προσπαθείς να εξηγείς λογικά τις απορίες που σου γεννιούνται, γνωρίζοντας εκ των προτέρων πως ποτέ δε θα μπορέσεις να τις απαντήσεις όλες. Να αποδεχθείς δηλαδή, την ύπαρξη του αγνώστου, χωρίς όμως να παραιτηθείς απ' την προσπάθεια μορφοποίησης του αγνώστου σε γνωστό... | |
 |
