Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271236 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ουρλιαχτά
 
Νευρωτικό το διακύβεuμα του πόθου
καθώς τρεμόπαιζαν οι σκέψεις του μετά.
Είσαι λανθάνουσα πια γέννηση του νόθου
ερωτικού μας μεθυσμένου κορβανά.

Μικροί καθρέφτες τα θλιμμένα σου μαλλιά
που μέσα φέγγουν τρομαγμένες αναμνήσεις.
Κενό στα μάτια που μιλούν για δρασκελιά
από το τέλος στην αρχή δεν θα γυρίσεις.

Χίλια σκοτάδια στων χελιών σου τις κραυγές
ζουν μες’ στο σύμπαν του σαθρού εγωισμού σου.
Νερά καθάρια οι θυσίες μας στο χθες
που κολυμπούν στην απουσία του κορμιού σου.

Μέρες που γέμιζε η αυγή με ουρλιαχτά
τα δύο μας ένστικτα ξανά διαμελισμένα.
Βέρες του “τίποτε” φοράγαμε σφιχτά
κι υποκλιθήκαμε στο “τέλος” μουδιασμένα.



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 12
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Έρωτας & Αγάπη
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

??
 
αντικλείδι
07-11-2010 @ 02:10
"Γράφεις" , "εξαιρετικά" !!!!!!!!! Συγχαρητήρια θερμά !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
monajia
07-11-2010 @ 02:26
ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ.............................
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Ναταλία...
07-11-2010 @ 04:03
Εξαιρετικό ::yes.:: ::theos.:: ::theos.::
φλοισβος
07-11-2010 @ 04:10
Ο τρόπος γραφής σου καθηλώνει τον αναγνώστη σου.... Το συγκεκριμένο έργο υπέροχο και αυτό όπως συνήθως είναι οι δημιουργίες σου... Καλή Κυριακή!!!
Aνδρέας Lark
07-11-2010 @ 04:36
Πικρή διαπίστωση για το κενό του 'ωραίου' πάθους. Ωραία το λες 'βέρες του τίποτε'-αυτό συνδέει δυο άτομα που δεν κοιτούν έξω απ' αυτό...
gthepoetc
07-11-2010 @ 04:38
Η αλήθεια είναι οτι γράφω κάπως περίεργα για τον
κοινό αναγνώστη αλλά είμαι χαρούμενος που σας αρέσουν.
nikarios
07-11-2010 @ 05:41
Μέρες που γέμιζε η αυγή με ουρλιαχτά
τα δύο μας ένστικτα ξανά διαμελισμένα.
Βέρες του “τίποτε” φοράγαμε σφιχτά
κι υποκλιθήκαμε στο “τέλος” μουδιασμένα
::up.:: ::yes.:: ::up.::
αντικλείδι
07-11-2010 @ 06:48
Γράφεις σαν ποιητής "φτασμένος" !!! (κατά την γνώμη μου) ...
Εξαιρώντας τον εαυτό μου, έχουμε κάποιους λίγους
εδώ μέσα και είμαστε περήφανοι γι`αυτούς !!!
Και για σένα ...............

ένα ποίημα σου το "Βιολοντσέλο", είναι καταπληκτικό δημιούργημα !!!

Θυμάμαι λίγες ανεμώνες στο περβάζι,
και μυρωδιές να δίνουν άλλοθι ψυχής.
Όταν σε γεύομαι ξανά να χειμωνιάζει,
όταν σε χάνω να γερνώ πανευτυχής.

Θυμάμαι δώρα στο βωμό της απουσίας,
ποτάμι δάκρυα να κρύβουν ουρλιαχτά.
Συ να λικνίζεσαι σε νότες αφθαρσίας,
κι εγώ να ζω με του δεσμού τα μυστικά.

Θυμάμαι πέτρινα σκαλιά μες το μυαλό σου,
εκεί σκοντάφτει η αλήθεια κι η ηδονή.
Η αναρρίχηση του χθες για φυλαχτό σου,
η περιπλάνηση του ναι μας προσμονή.

Θυμάμαι κέρματα να δίνεις στο βαρκάρη,
που θα μας πέρναγε στην όχθη της χαράς.
Μικρές σου λέξεις ακροβάτες στο δοξάρι,
του χωρισμού μας βιολοντσέλο συμφοράς.

Θυμάμαι όλα αυτά που ξέχασα, θυμάσαι;
Ξεχνάς αυτά που σου θυμίζουν να ξεχνάς;
Έμαθα πάντα ν' αγαπώ ότι φοβάσαι,
έμαθες πάντα να φοβάσαι ότι αγαπάς.
στίχος
07-11-2010 @ 12:41

ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ..................!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
dieromantic
07-11-2010 @ 16:48
φιλε ειναι υπεροχο..!!!! ::up.:: ::theos.::
Αλντεμπαράν
08-11-2010 @ 11:13
το βρηκα καταπληκτικο
το "περιεργο" ειναι γοητευτικο
miragge
09-11-2010 @ 10:11
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: ise katapliktiki!!!!! mprabo

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο