| |
Με σύντροφο τη γρατσουνιά
στους ήχους μιας κιθάρας
ταξίδεψα τη μοναξιά
στους δρόμους μιας κατάρας.
Φωτιά λούζει τους ουρανούς
κι η γη μοιάζει καμίνι
καλώς τους ειρηνοποιούς
που φέραν' την ειρήνη.
Ρεφρέν:
Ακούω μέσα μου κραυγές
που αναστατώνουν τη σιωπή μου.
Της αδικίας ενοχές
επιζητά η συνείδησή μου.
Στη γη αυτή που περπατάς
ξεβάψαν οι εικόνες
στ' αθώα μάτια που κοιτάς
ατέλειωτοι χειμώνες.
Σ' ερείπια ένας τυφλός
συντρίμμια να μαζεύει
κι αντί για το χαμένο φως
θυμό να συσσωρεύει.
(Ρεφρέν)
Κανείς εδώ δε θα νοιαστεί
αν ζεις ή αν πεθαίνεις
και αν τυφλά βομβαρδιστεί
ο αέρας που ανασαίνεις.
Ζητάς ν' ακούσεις μια φωνή
στον κόσμο τούτο Θεέ μου
ακούς μονάχα τη σιωπή
σ' εγκλήματα πολέμου.
(Ρεφρέν)
Καπνός μέσα στην ερημιά
θλιμμένοι οι προφήτες
ανήθικη είναι η ανθρωπιά
και έντιμοι οι αλήτες.
Βουβοί, φιλόσοφοι, νεκροί
κατάπιαν τις ελπίδες
κι η ιστορία θα γραφτεί
σε κόκκινες σελίδες.
(Ρεφρέν)
Η αλήθεια πλέον στεναγμός
κι οι προδομένοι κλαίνε
αλλά ο μικρός και ο τρελός
γνωρίζουν πια ποιοι φταίνε.
Συγνώμες ψεύτικης ντροπής
και όλοι αναρωτιούνται
οι μπάσταρδοι αυτής της γης
πώς ήσυχα κοιμούνται;
(Ρεφρέν)
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
