Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132760 Τραγούδια, 271255 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ποιος
 
Ποιος παραδίνεται
ειρηνικά στο θάνατο
με ευγνωμοσύνη?

Ο χορτασμένος της Ζωής?
Αυτός που επέτυχε
τους σκοπούς του?
Αυτός που δικαίωσε
την ενδελέχεια της Ζωής του?

Μήπως αυτός που γνώρισε
τον πυρήνα της ψυχής του?

Αυτός που έμαθε ίσως ότι
ελευθερία δεν υπάρχει
σε υλικό σώμα?

Ίσως κάποιος που κατάλαβε
την ματαιότητα των πραγμάτων?

Αυτός που μπορεί να είναι
έτοιμος για το μετά?

Γεννήθηκα σαν μια
ζωντανή ερώτηση
ελπίζω σαν έρθει η ώρα
να έχω απαντήσει
τουλάχιστον τι είμαι.



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 18
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

http://iraklis-vaitsaras.blogspot.com/
 
Nikos Krideras
09-11-2010 @ 09:12
Καλησπέρα Ηρακλή ::up.:: ::up.:: ::up.::
αντικλείδι
09-11-2010 @ 09:28
Χρόνια τώρα , πιστεύω πως ο θάνατος
είναι η μεγαλύτερη κι επισημότερη ώρα
στον κύκλο της ζωής μας , μπορεί να
είμαι 100% λάθος , αλλά θα το πιστεύω
μέχρι να πεθάνω ...
Γιάννης Ποταμιάνος
09-11-2010 @ 09:28
Γεννήθηκα σαν μια
ζωντανή ερώτηση
ελπίζω σαν έρθει η ώρα
να έχω απαντήσει
τουλάχιστον τι είμαι.

Όλους μας ταλανίζουν
αυτά τα υπαρξιακά ερωτήματα

Καλό βράδυ Ηρακλή
σου εύχομαι μια απάντηση
::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
αντικλείδι
09-11-2010 @ 09:29
Πολύ "αξιοπρεπές" το δημιούργημα σας !!!
monajia
09-11-2010 @ 09:38
ΠΟΛΥ ΔΥΝΑΤΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ......................
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
minore1
09-11-2010 @ 09:38
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::



Τι να πώ....?
Σου βαζω 20'" Φιλε.....
Aνδρέας Lark
09-11-2010 @ 09:40
Δεν νομίζω ότι η ειρήνη την ώρα του θανάτου (για όσους τη βιώνουν) έχει να κάνει με ομφαλοσκόπηση...δηλαδή τι; αυτοδικαίωση;...ή θα την αισθανθείς ή όχι...
iraklisv
09-11-2010 @ 09:43
Φίλε μου όταν έρθει ο θάνατος το εγώ δεν είναι εκεί.
nikarios
09-11-2010 @ 09:53
Δυνατή η Απορία, η απάντηση μέσω βιώματος αδύνατη, μέσω εκτίμησης άλλων Ναι. Όσες φορές είδα να φεύγουν, απλά παρέμεινα εκστατικός μπροστά στο μεγαλείο της ύπαρξης.

Όσο το τι είμαι; πάει πακέτο με το Από πού έρχομαι, που Πάω.
Πέρα από δόγματα δύσκολος δρόμος μοναχικός. Ποιος είμαι είναι καλό ερώτημα για καταστάσεις διαλογισμού. Ποιος είμαι την παρούσα στιγμή προσφέρεται για ομφαλοσκόπηση. Θάνατος σε κάθε διαφορετικούς πολιτισμούς καλό θέμα για αναζήτηση. Να είσαι καλά πρώτα από όλα!!!
TAS
09-11-2010 @ 10:00
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Ερχόμαστε από μια σκοτεινή άβυσσο· καταλήγουμε σε μια σκοτεινή άβυσσο· το μεταξύ φωτεινό διάστημα το λέμε Ζωή.
Ευτύς ως γεννηθούμε, αρχίζει κι η επιστροφή· ταυτόχρονα το ξεκίνημα κι ο γυρισμός· κάθε στιγμή πεθαίνουμε. Γι αυτό πολλοί διαλάλησαν: Σκοπός της ζωής είναι ο θάνατος.
Ν.Καζαντζάκης_Ασκητική.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Aνδρέας Lark
09-11-2010 @ 10:07
Θα ήταν καλό το 'εγώ' να έχει πάει μερικές βόλτες και πολύ πριν το θάνατο...
iraklisv
09-11-2010 @ 10:08
Φίλε TAS η Ασκητική ηταν απο τα πρωτα μου αναγνωσματα.
Το Εγώ φίλε Ανδρέα δεν θέλει βόλτες κατανόηση θέλει.
Aνδρέας Lark
09-11-2010 @ 10:15
Όσο το κατανοείς τόσο διογκούται...ας το αφήσουμε και λίγο στην άκρη να δούμε τι θέλουν οι άλλοι...
iraklisv
09-11-2010 @ 10:28
Όσο το συζητούμαι θα έλεγα.
ΟΚ
Aνδρέας Lark
09-11-2010 @ 14:39
Υπαινιγμός...
Μπούρμπουρ Λίθρας
09-11-2010 @ 15:13
αυτός που ξυπνά νεκρός απ'το βασίλειο των ζωντανών ονείρων του αδερφού του Ύπνου ::up.::
Dimitri Favvas
09-11-2010 @ 17:01
Θέλω να χωρίσω την ερώτηση σε δύο κομμάτια. Ειρηνικά και με ευγνωμοσύνη. Και φυσικά δεν μπορώ να μιλήσω για τους άλλους. Δεν χωράμε όλοι στα ίδια καλούπια.
Ειρηνικά για μένα σημαίνει ότι δεν τον φοβάμαι, ή και ακόμα χωρίς να δώσω μάχη. Με ευγνωμοσύνη ότι τον βλέπω σαν λύτρωση.
Τον θάνατο δεν τον φοβάμαι, ή τουλάχιστον έτσι πιστεύω. Το ξέρω πως είναι αναπόφευκτος. Σημασία για μένα έχει η ποιότητα της ζωής, όχι η ποσότητα.
Χωρίς μάχη; Για να δώσω μάχη θα πρέπει να έχω πιθανότητες να την κερδίσω, όχι για να παρατείνω τη ζωή μου αλλά για να γευτώ κάποιες χαρές που ακόμα περιμένουν για μένα και χωρίς να θυσιάσω κάποιες άλλες. Αν χάσω τη μάχη; Δεν έχει σημασία, φτάνει μόνο που δεν παρέμεινα αδρανής.

Με ευγνωμοσύνη; Όταν κάθε επόμενη μέρα μειώνει την ποιότητα της ζωής μου σαν σύνολο. Είμαι οπαδός της ευθανασίας.
Dimitri Favvas
09-11-2010 @ 17:19
http://www.stixoi.info/stixoi.php?info=Poems&act=details&poem_id=137896
http://www.stixoi.info/stixoi.php?info=Poems&act=details&poem_id=106666
http://www.stixoi.info/stixoi.php?info=Poems&act=details&poem_id=105210
http://www.stixoi.info/stixoi.php?info=Poems&act=details&poem_id=74904
http://www.stixoi.info/stixoi.php?info=Poems&act=details&poem_id=51947

Έθιξες ένα θέμα Ηρακλή που το έχω εξετάσει και έχω τοποθετηθεί εδώ αρκετές φορές

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο