| Του λογισμού μου πτυχές
Έχεις ενσωματωθεί
στου μυαλού μου την πτυχή
Δεν περνά λεπτό, στιγμή
που να μην σε θυμηθεί
Σε νιώθω πιότερο απ’ τον εαυτό μου
Πάντα σαν να ‘σαι στο πλευρό μου
Μάγια μήπως μου ‘χεις κάνει
Θε ‘να τρελαθώ πια φτάνει
Μια γαλήνη, ηρεμία
στης ζωής την τρικυμία
έχω σαν σε θυμηθώ
στη μορφή σου, τις ελπίδες
που μου χάρισες σωρό
Σύνορα η αγάπη δεν γνωρίζει
την καρδιά κανείς δεν την ορίζει
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 1 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|