| |
Ειναι απο τους λιγους που μπορουν να καταλαβουν
Τι ακριβως συμβαινει στον εαυτο μου
Μερικοι με προσπαρνανε, εχουνε λεει περασει τα ιδια
Αλλοι κλαιγοντας συμπαραστεκονται στο πλευρο μου
Δεν ειναι που δεν εχω τι να κανω
Ειναι που δεν ξερω τι πρεπει να διαλεξω
Και οταν κοιμαμαι και οταν ξυπναω δεν ειμαι καπου
Παντα τυχαινει να γυρναει η ζωη και να ειμαι απεξω
Τη μια γελαω την αλλη κλαιω και ολα μενουν ιδια
Οπως τα ειχα στην αρχη εγω αντικρυσει
Καμια αλλαγη , ουτε παιχνιδι να μου παιξει ο εαυτος μου
Ζηταει εκδικηση και μονη θα μαφησει
Δεν ειναι που δεν ειμαι απελπισμενη
Απλα δεν ξερω που να στηριχτω
Ειναι πολλοι που τα ονειρα μου κυνηγανε
Μα εγω δεν ειδα εκεινον που εψαχνα να βρω
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
