stixoi.info: Στου ορίζοντα την άκρη 23

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Στου ορίζοντα την άκρη 23

.....Συνέχεια Campinas/1

[align=center]. Campinas

Με οδηγίες και χαρτιά στη νέα πόλη φτάνω
και εντολή εις το Χοτέλ Μπραζίλ να καταλύσω
δεν ξέρω τ' είναι η δουλειά που πρόκειται να κάνω
μα πρέπει τους υπεύθυνους εδώ να συναντήσω

αυτοί που με προσλάβανε ήτανε στα γραφεία
μα η δουλειά είναι εδώ κι ακόμα δεν την είδα
σκέπτομαι την περίπτωση μιας μέρας εργασία
και πιθανόν να μ' έστελναν εκεί που πρωτοπήγα

γιατί με τόσα χρήματα όπου θα με πληρώσουν,
σαν τί να περιμένουνε αυτοί από εμένα;
μια μέρα θάναι αρκετή για να το μετανιώσουν
και να μου πούνε: λάθος μας που πήραμε εσένα.

Παίρνω ένα τηλέφωνο, μιλώ στον προσωπάρχη
και σε μια ώρα και μισή εκείνος καταφθάνει.
Μείνε μου λέει σήμερα εδώ να ξαποστάσεις,
να κουραστείς περσότερο για σήμερα δεν κάνει

και οδηγίες μούδωσε εκείνος πριν να φύγει
πού ήταν και πώς θάφτανα εγώ στο εργοτάξιο
και έτσι την επόμενη φτάνω μπροστά στην πύλη,
στο χώρο που χτιζότανε καινούργιο εργοστάσιο

Μπροστά στην πύλη έχουνε πίνακα αναρτήσει
που εξηγεί πως φτιάχνεται η Τζένεραλ Ελέτρικ.
Τα πιο μεγάλα και βαριά κομμάτια για τη χρήση
παραγωγής ηλεκτρισμού θα φτιάχνει και παρέχει

ο προσωπάρχης έτοιμος στην πύλη περιμένει
και μ' οδηγεί σ' ένα μικρό, μακρόστενο γραφείο,
μου λέει κάθισε εδώ κι έναν καφέ μου φέρνει
να δεις και το μηχανικό πριν πας στο συνεργείο,

σαν μπήκε ο μηχανικός έγιναν οι συστάσεις
και κείνος με οδήγησε εκεί που θα δουλέψω
αλλά πριν φύγει στράφηκε κι είπε στον προσωπάρχη
-χρειάζομαι περισσότερους κι ακόμη δεν τους έχω

-και αν υπάρξει πρόβλημα, υπάρχει πάντα λύση
μόνο σε μένανε να ρθεις το πρόβλημα να λύσω
είπε καθώς πηγαίναμε αυτός να με συστήσει
σε έναν προϊστάμενο δουλειά για να αρχίσω.

Και επί τέλους έφτασε η ώρα που προσμένω
να δω ποια είναι η δουλειά και ποιες οι απαιτήσεις,
τόσες συστάσεις και τιμές που δεν τις περιμένω
τελειώνουνε τα ψέματα, η πόρτα θα ανοίξει

μέσα στο κτίριο της δουλειάς, ξανά πάλι συστάσεις
και βλέπω ότι φτιάχνουνε ένα μηχανουργείο
μου δίνουν ένα βοηθό με πείρα εις την πράξη
κι εγώ μαθαίνω απ' αυτόν κι ας φαίνεται αστείο.

Σε λίγο ο υπεύθυνος που είν Αμερικάνος
κάτι μου λέει στ' Αγγλικά που δεν καταλαβαίνω
κι ο διερμηνέας εξηγεί, τις τρύπες όταν κάνω
γιατί δεν χρησιμοποιώ τρυπάνι για τσιμέντο

εγώ ετούτη τη δουλειά δεν έχω ξανακάνει
κι ο τρόπος που την κάνουμε πρωτόγνωρος φαντάζει
μ' ένα σωλήνα και σφυρί τις τρύπες για να κάνεις
μα άλλο τρόπο πιο σωστό κανείς στο νου δεν βάζει.

Και δίνω την απάντηση: Δεν έχουμε τρυπάνι.
Φέρνουνε τον εργοδηγό κι εκείνος με ρωτάει
τι είπα σαν με ρώτησαν και επαναλαμβάνει
τις ίδιες λέξεις ακριβώς. Και τώρα περπατάει

από τους άλλους πιο μακριά και νόημα μου κάνει.
-Έδωσες μια πολύ καλή απάντηση μου λέει
γιατί κι εγώ δεν ήξερα για τούτο το τρυπάνι.
Σώσαμε την κατάσταση κι έτσι κανείς να φταίει.

Σε δυο βδομάδες τη δουλειά την κάνω σαν τους άλλους
με πάει ο εργοδηγός και μου το έχει δείξει,
νεότερος ανάμεσα στους άλλους τους μεγάλους
όπου μου φέρονται καλά και μ' έχουν αγαπήσει.

..........................................................................[align=center]

*Σήμερα είναι πολύ κοινό, όταν πρόκειται να στερεώσεις κάτι με βίδες στο τσιμέντο, έχεις μία σωληνωτή φωλιά, σο πάνω μέρος έχει σπείρωμα για να βιδώσει η βίδα ενώ το κάτω είναι οδοντωτό με μικρές σχισμές. Ένα κωνικό κομματάκι μπαίνει στο κάτω μέρος που με το κυύπημα ανοίγουν οι σχισμές και κρατούν το σωλήνα χωρίς να ξαναβγαίνει απάνω με το σφίξιμο, Μέχρι τότε χρησιμοποιούσαν τα μικρά δοντάκια στο κάτω μέρος για να ανοίγουν σιγά-σιγά τις τρύπες στο τσιμέντο


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 13 Στα αγαπημένα: 0


		Ταξινόμηση
	Συλλογή Στου ορίζοντα την άκρη Κατηγορίες Αναμνήσεις & Βιώματα,Ταξίδια Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Ψάξε το γιατί (procura porquê)

στίχος 15-11-2010 @ 15:46	Καλησπέρα Δημήτρη..........σαν παραμύθι μας το αφηγείσαι..............έξοχο!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Καλή συνέχεια ...............................
Dimitri Favvas 15-11-2010 @ 15:55	Ύστερα από τόσα χρόνια, μοιάζει σαν παραμύθι Χριστίνα
στίχος 15-11-2010 @ 16:06	Ναι, το καταλαβαίνω....όταν το ζούσες ήταν λίγο εφιάλτης....αλλά η χρονική απόσταση κάνει το θαύμα της
monajia 15-11-2010 @ 22:36	ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΔΗΜΗΤΡΗ..... ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
idroxoos 15-11-2010 @ 23:07	Δημήτρη....καλή σου μέρα!!!! ::yes.:: ::yes.::
oneiropola 15-11-2010 @ 23:21	Καλημερα Δημητρη !!!! ::up.:: ::up.:: ::hug.::
Helene52 15-11-2010 @ 23:27	Μαγεία ... η αφήγησή σου .... καταφέρνεις και κάνεις τον άλλον να τη ζει ... εκεί μαζί σου !!!!!!!! Καλημέρα Δημήτρη ::theos.:: ::theos.:: ::hug.::
petrwnas 16-11-2010 @ 01:11	Καλημέρα Δημήτρη!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Συνάδελφος!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
estia 16-11-2010 @ 02:20	Kαλημέρα Δημήτρη ΑΓΩΝΙΑ ΑΓΩΝΙΑ ::yes.:: ::smile.::
smaragdenia 16-11-2010 @ 02:35	πολύ καλό!!!!!! ::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
Nikitas... 16-11-2010 @ 04:24	::up.:: ::up.::
Ηώς 16-11-2010 @ 09:53	......................................καλησπέρα Δημήτρη ::hug.:: ::hug.:: η περιγραφή από τα βιώματα σπαράζει...
Ναταλία... 17-11-2010 @ 03:29	::up.:: ::theos.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο