| |
οι στίχοι που έγραψα προ ολίγου,
-πάνω σε μια χαρτοπετσέτα τους σημείωσα
βιαστικά, να μη μου φύγει η έμπνευση-
ξέρω πως χρόνια αργότερα θα ναι αφορμή για θλίψη
γιατί η ανάγνωσή τους θα μου θυμίζει ετούτη τη στιγμή
που νιώθω τόσο ευδαίμων , τόσο πλήρης…
γι’ αυτό εξάλλου αποφεύγω να διαβάσω ξανά
τα εφηβικά μου ποιήματα
τα γραμμένα με περισσή νεανική επιπολαιότητα
με αλαζονεία που πολλές φορές έφτανεν ως την έπαρση
στο πως τον χρόνο κοίταζα, στο πως το μέλλον
με μάτια που άφοβα αντικατόπτριζαν την λαχτάρα
να δούνε πέρα από τα απτά
πέρα πολύ κι απ’ τα φαινόμενα
πέρασε η ώρα,
τσαλακώνω το χαρτί και το πετώ στη φλόγα
-είναι εύφλεκτη πολύ να ξέρεις η έμπνευση-
κλείνω τα φώτα και περνώ πάνω από τα παιδικά παιχνίδια
που η κόρη μου παράτησε –ευτυχώς- απάνω στο χαλί.
είναι αργά και … ξέρεις , αύριο δουλεύω…
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
