| |
Κι είπες.......δεν πάει άλλο!!!!
Μιχάλη,Μάρκο,Ελένη......απ αύριο και εγω μαζί σας
αστόπαιδο στα 23,θάταν δε θάταν η πέμπτη φορά που πατούσες στη σχολή
-Παιδί μου δεν θα σας καλύψουν,ακόμα κι οι ξένοι δημοσιογράφοι που τώρα είναι μαζί σας
θα το βάλουν στα πόδια όταν δουν τα όπλα στραμένα κατ απάνω σας.
-Εχει σημασία πατέρα?
-Τι θες να σου πω,ότι επειδή εμείς είμαστε βολεμένοι,ότι επειδή δεν έχουμε κανένα δικό μας
στην εξορία.....μ αρέσει που καποιοι παρανοικοι κατέλυσαν το κράτος,κι είναι τόσα χρόνια
επάνω με τις ευλογίες μας.Ομως?
-Ομως φοβάσαι.....ανησυχείς .....ετσι δεν είναι?Ξέρεις κάτι....και εγώ φοβάμαι,όμως θα γίνουμε
πολλοί,θα βγει ο κόσμος μαζί μας....θα τους ρίξουμε πριν προλάβουν να μας αγγίξουν.
Δεν βγήκε ο κόσμος μαζί σας Θωμά.
Δεν τους ρίξατε
Αυτοί που ήλθαν μαζί σας,ήταν πολύ λίγοι
Ένας απ αυτούς κι ο γείτονας σου,ο οικοδόμος ο γιός της κύρα φωτεινής,που της τον γυρίσαν με
μια τρύπα στο μέτωπο,κι απαγόρευσαν στον κόσμο να πάει στην κηδεία.
Και συ που δεν ήξερες καλά καλά..ποιός ήταν ο Μάρξ βρέθηκες στη φυλακή με την κατηγορία του
επικινδυνου κομουνιστή.Οταν το ξύλο δεν έπιασε οχι επειδή αντεχες,αλλά επειδή δεν είχες τι να
τους πεις.Σε ετοίμασαν για το στρατό,τυχερός μέσα στην ατυχία σου,έπεσες στην περίοδο της μετα
πολίτευσης.
Είχες αλλάξει όμως Θωμά....αρχισες να ζεις....να μαθαίνεις ν αγωνίζεσαι,ν αγωνίζεσαι,ν αγωνίζεσαι
και τώρα που θα περιμένεις μια δεκαετία ακόμα για να συνταξιοδοτηθείς,διορίστηκες αργά ήλθαν και
οι νέοι νόμοι....το δέχεσαι στωικα και με ψήγματα πάλης,η ζωή δεν τελειώνει λες...........
Σήμερα η συνάδελφος σου η Νίκη έφερε τη δεκαπεντάχρονη κόρη της στο γραφείο
-Μαράκι μου να σου γνωρίσω τον κύριο Θωμά.Ο κύριος Θωμάς ήταν στο πολυτεχνείο,τον τραυμάτι
σαν και τον φυλάκισαν,πάλεψε για να ζούμε εμείς σήμερα ελεύθεροι.
Η Μαρία του έδωσε το χέρι της με ευγνωμοσύνη και θαυμασμό,ύστερα στράφηκε στην μητέρα της
-Ελεύθεροι είπες μαμά???
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 15
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
