stixoi.info: ώστε

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	132742 Τραγούδια, 271237 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

ώστε

ώστε επέρασε και από εδώ ο καιρός λοιπόν;
γιατί, αν η όρασή μου δεν με απατά
βλέπω συντετριμμένα κιονόκρανα
που άλλοτε βάσταζαν θριγκούς, αετώματα, μετόπες
να κείτονται ήρεμα και δίχως βάρος πια , κάτω απ’ τον ήλιο
και γύρω τους χιλιάδες ν’ ανθούν λουλούδια άγρια
που άλλοτε τα κοιτούσαν μονάχα αφ’ υψηλού
οικτίροντας την ταπεινότητά τους.

ώστε επέρασε και από εδώ το εφήμερο λοιπόν
τοιχογραφίες θολωμένες και ψηφιδωτά ξεδοντιασμένα
μαρτυρούν περίτρανα το πέρασμά του.
-πόσο είναι αλήθεια μάταιο να παρασταίνει το αιώνιο
με υλικά εξίτηλα στο πέρασμα του χρόνου! -
τώρα κάτω από το στρώμα το παχύ του ασβέστη
ξέθωρα φωτοστέφανα, αγίων βγαλμένα μάτια
σε φόντο χρυσαφί,
με παροτρύνουν να ζητήσω την αιωνιότητα
μέσα σε τούτο το παρόν
ή έστω στο κοντινό μα τόσο αβέβαιο μέλλον…

ώστε επέρασε και από εδώ ο θάνατος λοιπόν
φωτογραφίες ασπρόμαυρων χαμόγελων και εναγκαλισμών
μες σε πλατείες ανώνυμες , μπροστά από συντριβάνια
με νερά μαρμαρωμένα,
δείχνουν ξεκάθαρα το διάβα του…
συνήθισα την παρουσία τους στο δωμάτιο πια
έτσι κι αλλιώς είναι πολύ καλόβολες οι απουσίες
μήτε ψωμί ζητούν, μήτε νερό
μονάχα κάπου – κάπου απλώνουνε το χέρι
και επαιτούν απλά μι’ ανάμνηση….


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 0


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Αταξινόμητα Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

http://luogointerno.blogspot.com/

monajia 18-11-2010 @ 23:07	ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ.......................................... ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΧΡΗΣΤΟ........................... ::xmas.:: ::xmas.:: ::xmas.::
ALIROS 18-11-2010 @ 23:22	ώστε επέρασε και από εδώ ο θάνατος λοιπόν φωτογραφίες ασπρόμαυρων χαμόγελων και εναγκαλισμών μες σε πλατείες ανώνυμες , μπροστά από συντριβάνια με νερά μαρμαρωμένα, δείχνουν ξεκάθαρα το διάβα του… συνήθισα την παρουσία τους στο δωμάτιο πια έτσι κι αλλιώς είναι πολύ καλόβολες οι απουσίες μήτε ψωμί ζητούν, μήτε νερό μονάχα κάπου – κάπου απλώνουνε το χέρι και επαιτούν απλά μι’ ανάμνηση…. ::up.::
στίχος 19-11-2010 @ 05:03	Με συγκίνησες Χρήστο.............!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο