Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132760 Τραγούδια, 271265 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Μόνοι
 
Περπατήσαμε μόνοι.
Λογαριάσαμε μόνοι.
Στις πλατείες, στα γραφεία και στα σπίτια
ο καθένας με τα χίλια του τερτίπια.

Αγαπηθήκαμε σαν μόνοι
-ναι!- και απ’ της λήθης το μπαλκόνι
το σκοινί δυο εραστών κρεμάει τον πόνο.
Εγώ η μόνη να σε λέω εσένα «μόνο»
στο στεγνό μου-τυλιγμένη- το σεντόνι.

Άνθρωποι μόνοι, αχ πόσο μόνοι.

Να’ σαι εσύ ή που λείπεις
του καιρού ο διαβήτης
διαγράφει λειψή της ζωής την πορεία.
Κι αφού ήσουν για εμένα λατρεία
στριβώ αλλού το τιμόνι.
Πριν να μείνουμε μόνοι.
Πριν να μείνουμε μόνοι.


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 13
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Δεν πάω απλά με το ρεύμα. Εγώ είμαι η ροή.
 
Nikitas...
19-11-2010 @ 15:33
Περπατήσαμε μόνοι.
Λογαριάσαμε μόνοι. ::up.:: ::up.:: ::up.::
monajia
19-11-2010 @ 15:49
ΜΠΡΑΒΟ ΑΘΑΝΑΣΙΑ ΜΟΥ..................
::hug.:: ::hug.:: ::hug.::
ΓΙΑΝΝΗΣ Κ
19-11-2010 @ 16:19
Καταπληκτικός επίλογος,ναι!!!
Μου προκαλεί εντύπωση κάποιες φορές που κάποιος άλλος μπορεί να εκφράσει καλύτερα από τον ίδιο σου τον εαυτό πως νιώθεις
στίχος
19-11-2010 @ 17:11
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
αντικλείδι
19-11-2010 @ 17:16
Μπράβο σου κοπέλα μου !!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::love.:: ::hug.:: ::love.::
ΚατεριναΘεωνα
19-11-2010 @ 20:55
δεν θα το σχολιασω σαν ποιηση
η Αθανασία παντα γράφει!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

απλα μια ενσταση εχω,απορία μαλλον εκει στο τελος
στριβω αλλου το τιμονι
πριν να μείνουμε μονοι..........που ξερεις οτι πρεπει να χρησοιμοποιησεις
πληθυντικο(μείνουμε)αφου πριν λες κι αφου ήσουν για μενα λατρεία?
oneiropola
19-11-2010 @ 22:25
::theos.:: ::hug.:: Άνθρωποι μόνοι, αχ πόσο μόνοι
Γιάννης Ποταμιάνος
19-11-2010 @ 23:08
του καιρού ο διαβήτης
διαγράφει λειψή της ζωής την πορεία.

Ωραίο!!!
Καλημέρα Αθανασία
::yes.:: ::yes.::
Sofitsa
19-11-2010 @ 23:34
::yes.:: ::theos.:: ::theos.::
Kostas Houston
20-11-2010 @ 00:23
@ Katerina:

Perpatisame monoi, logariasame monoi, agapithikame monoi... Ara o plithintikos sto telos ''prin na meinoume monoi'' anamenomenos...

Vevaia mias kai anoixame tetoia kouventa peri arithmon gia tous erastes to sxoini ontos einai ena...

Athanasia mou iperoxi opos panta....

::hug.::
aspigon
20-11-2010 @ 02:46
ATHANASIA ME ISOPEDOSES POLI KALO
TIN KALIMERA MOU KALO S/K
::up.:: ::theos.:: ::love.::
Denis
20-11-2010 @ 08:43
''Μόνη... Και στην καρδιά της τόσο πλήθος'', που λέει και μια ψυχή... Ωραίος στίχος, σαν τ' αδάμαστο άτι, που καλπάζει στο έρημο λιβάδι, περήφανο μες τη θλίψη της μοναξιάς του... Μου θύμισε και μια παλιά μου ''αγάπη'':

''Η Ηχώ''

http://www.megaupload.com/?d=CB6WHG9A

Στίχοι: Ντάνης Τραγόπουλος
Μουσική: Ντάνης Τραγόπουλος
Ερμηνεία: Μαρία Θωίδου
Κλασσικές κιθάρες: Γιώργος Κωνσταντινίδης
Δίσκος: ''Τα Τραγούδια του Μικρού Πρίγκιπα'' (ANO KATO RECORDS, 047 - Θεσσαλονίκη, 2000)

Σκαρφαλώνω ώς το πιο ψηλό βουνό,
όλον τον πλανήτη να δω.
''- Καλημέρα!'', φώναξα.
''- Καλημέρα, καλημέρα!'', είπε η ηχώ.

''- Μα, ποιοί είσαστε;'', ρώτησα.
''- Ποιοί είσαστε; Ποιοί είσαστε;'',
απάντησ' η ηχώ.

''- Είμαι μόνος, μόνος...''.

''- Είμαι μόνος, είμαι μόνος...'',
κορόιδεψ' η ηχώ.

Τί άχαρος πλανήτης,
δίχως φαντασία σταλιά...!
Τί κουτός πλανήτης:
ξαναλέει ό,τι του πεις!

Τί άχαρος πλανήτης,
δίχως φαντασία σταλιά...!
Τί κουτός πλανήτης:
ξαναλέει ό,τι του πεις!

Τί άχαρος πλανήτης,
δίχως φαντασία σταλιά...!
Τί κουτός πλανήτης:
ξαναλέει ό,τι του πεις!

Όταν το είχα πρωτακούσει, σκέφθηκα: τα χάη υποδέχονται στα σπλάχνα τους την απεγνωσμένη κραυγή της υπαρξιακής αγωνίας μας και μοναξιάς και μας την επιστρέφουν σα σαρδόνιον αντίλαλο... ::yes.:: ::rol.::
poetryf
20-11-2010 @ 13:36
http://www.youtube.com/watch?v=yKwB_XcWNfQ&feature=related

σας ευχαριστώ όλους !

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο