aprobleptos
21-11-2010 @ 16:33 | αδάκρυτη αντικρύζει τους ανέμους
τους κόμπους λύνει, δένει, τους μετρά.
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::theos.:: Καιτη...τι εγραψες!!!?
ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ!!! ΤΗΝ... ::love.:: ::theos.:: | |
αντικλείδι
21-11-2010 @ 16:46 | πολύ ωραίο , μπράβο !!!!!!!!!!!!!!! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
στίχος
21-11-2010 @ 18:59 | Η λύτρωση το άδειο της το μνήμα
που ήδη γραφει πάνω τ' όνομά της.
και όλο αριστούργημα...........!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Νομίζω πως έχεις πει ότι ζείς σε ένα χωριό, όχι δική σου πατρίδα...αν θυμάμαι καλά από άλλο κείμενό σου...αυτός λοιπόν ο συγχρωτισμός σου με τους ανθρώπους του τόπου που ζείς, βγαίνει στην ποίησή σου και είναι ολοφάνερη η παρατήρηση των όσων συμβαίνουν γύρω σου....
| |
Νίκας Π.
21-11-2010 @ 19:30 | !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! | |
monajia
21-11-2010 @ 21:47 | EΞΑΙΡΕΤΙΚΟ ΟΛΟ...............
ΕΥΓΕ.....................................
::love.:: ::love.:: ::love.:: | |
ALIROS
21-11-2010 @ 21:50 | Και κάθε βράδυ παζαρεύει με το χάρο
το'νε φιλεύει, και σαν κορη του γελά,
καλημέρα ::theos.:: ::theos.:: | |
Sofitsa
21-11-2010 @ 22:36 | Ωδή στο γήρας, υπέροχη! ::theos.:: ::yes.:: ::theos.:: | |
ferrer
21-11-2010 @ 22:44 | Πολύ ευαίσθητο,μπράβο σου ! | |
μηχανοδηγος
21-11-2010 @ 23:22 | Έχω μείνει....άγαλμα....!!!!
::angel.:: ::angel.:: ::angel.:: | |
idroxoos
22-11-2010 @ 00:06 | Καίτη....είσαι υπέροχη ::yes.:: ::yes.:: | |
Nikitas...
22-11-2010 @ 00:21 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
stixoplektis
22-11-2010 @ 00:38 | Μονάχη συντροφιά τα ζωντανά της
φίλοι πιστοί, ανθρώπους τους νογά.
Χαμένη η μνήμη απ' τα χρόνια τα μεστά της
θαρρεί πως έτσι εγεννήθηκε, γριά.
Και κάθε βράδυ παζαρεύει με το χάρο
το'νε φιλεύει, και σαν κορη του γελά,
να της μηνύσει''ετοιμάσου..θα σε πάρω''.
Μα κείνος τηνε συμπονά και προσπερνά.....
Κ Α Τ Α Π Λ Η Κ Τ Ι Κ Ο !!! ΠΑΝΕΜΟΡΦΟ ΤΑΞΙΔΙ ΣΕ ΓΙΑΓΙΑΔΕΣ ΠΟΥ ΟΛΟΙ ΕΧΟΥΜΑΙ ΔΕΙ !!! ΜΠΡΑΒΟ !!! | |
ferelpis
22-11-2010 @ 01:54 | ρέει σαν τους κρυστάλινους καταράκτες της έδεσσας.javascript:insertext('::rol.::',%20'comment') | |
Ναταλία...
22-11-2010 @ 03:12 | Μονάχη συντροφιά τα ζωντανά της
φίλοι πιστοί, ανθρώπους τους νογά.
Χαμένη η μνήμη απ' τα χρόνια τα μεστά της
θαρρεί πως έτσι εγεννήθηκε, γριά.
Και κάθε βράδυ παζαρεύει με το χάρο
το'νε φιλεύει, και σαν κορη του γελά,
να της μηνύσει''ετοιμάσου..θα σε πάρω''.
Μα κείνος τηνε συμπονά και προσπερνά.....
Πάρα πάρα πολύ ωραίο μπράβο σας ::yes.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
elsa98
22-11-2010 @ 13:44 | στον κόρφο της ζεσταίνει τις πληγές της
..............................................................................
ευαισθησία.........τρυφερότητα ..............ανθρωπιά
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
nikarios
22-11-2010 @ 14:00 | !!!!!!!!!!!!!!!!!Πανέμορφο, ζωγράφισες μια υπέροχη μορφή
::5156.:: ::5156.:: ::5156.::
| |
Ελένη Σ.
23-11-2010 @ 04:41 | Μιλούν μου βαθιά τα λόγια σου, για τούτους τους αγγέλους, Καίτη! | |
 |
