| |
Προσπαθω να δω μπροστα
Για τις πληγες του χθες
Να εφευρω το βαλσαμο του αυριο
Ειμαι ομως εδω,και δεν ξερω πως να νιωσω
Κανω αναδρομες.
Το θυμικο μου διαταρασσεται απο βαθιες τομες
Και ισως δεν θελω να το μαθω,
Πως οτι ζει στα συννεφα
Πεθαινει και στην αβυσσο
Πως ειναι του ιδιου νομισματος
Η αλλη οψη.
Μα εγω δεν σε εξαγορασα ποτε
Και ουτε μπορω να σε πουλησω.
Ειμαι ομως εδω,και δεν ξερω πως να νιωσω
Ισως να λιποψυχω τοσο καιρο στεγνος απο ελπιδα
Και θελω αληθεια να σε δω
Αλλα φοβαμαι το χειροτερο
Εδω που εφτασα
Πως δεν θα με γνωρισεις
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
