|
| Εγω Κι Εσυ | | | ΕΓΩ ΚΙ ΕΣΥ
(Ι)
Ήμουνα τόσο μοναχός, γύρω μου δεν υπήρχε φως
Μόνο σκοτάδι
Ήταν η σκέψη μου θολή, ζήταγα ένα σου φιλί
Ένα σου χάδι
Ήθελα τόσα να σου πω, μα δε με πίστεψες, γι’ αυτό
Μόνο μ’ αφήνεις
Και στη δική μου την καρδιά, λιγάκι γέλιο και χαρά
Ούτε που δίνεις
(Ρ)
Κι εσύ προσπέρναγες, δάκρυ με κέρναγες και αγωνία
Κι έμενα μόνος μου, εγώ κι ο πόνος μου, μες τη γωνία
(IΙ)
Πάντα περίμενα να ‘ρθεις, να μου χαρίσεις μια γωνιά
Μες την καρδιά σου
Όμως με άφησες χωρίς, ούτε ένα αντίο να μου πεις
Ούτε ένα γεια σου
Μ’ άκου αυτό που θα σου πω, εγώ πολύ θα σ΄ αγαπώ
Μικρό κουκλί μου
Κι αν με αρνήθηκες εσύ, άλλη καμιά δεν θα γευτεί
Ένα φιλί μου.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 5 Στα αγαπημένα: 2
| | | | | | |
| ΟΤΑΝ Η ΑΔΙΚΙΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΝΟΜΟΣ, ΤΟΤΕ Η ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΑΘΗΚΟΝ | | |
|
monajia 25-11-2010 @ 01:07 | ΥΠΕΡΟΧΟ................................
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | iokasth 25-11-2010 @ 01:12 | ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟ ΠΟΙΗΜΑ!!!!
ΝεφΕλλη | | ALIROS 25-11-2010 @ 01:23 | Κι εσύ προσπέρναγες, δάκρυ με κέρναγες και αγωνία
Κι έμενα μόνος μου, εγώ κι ο πόνος μου, μες τη γωνία ::theos.:: | | Ναταλία... 25-11-2010 @ 02:53 | Υπέροχο και αυτό Νίκο ::yes.:: ::theos.:: ::up.:: | | ΝΙΚΟΣ P 25-11-2010 @ 03:35 | ::up.:: ::theos.:: ::up.:: | | |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|