| |
Μοιάζεις με άγγελο Θεού, σαν σε κοιτά ο ήλιος
Κι έχεις θωριά μικρού παιδιού, σαν να' σαι κάθε άστρου φίλος
Το βλέμμα σου είναι σκοτεινό, κι έχει τόσο μεγάλο βάθος
Δεν ξέρω αν θα σ'αγαπώ ή αν αυτό θα ήταν λάθος
Όμορφε άγγελε μου εσύ, κάνε μου το χατίρι
Τώρα που έπεσες στη γη, μην κλείνεις την καρδιά σου
Δώρισε ένα σου φιλί, στης πίκρας το ποτήρι
Με δίχως πόνο πια εκεί να ζήσω στα όνειρά σου
Πες μου γιατί δεν καρτεράς, να' ρθω να σε προφτάσω;;
Ξέρω πως δε θα μ'αγαπάς μα δε θα σε χαλάσω..
Ξέρω πολύς μου είσαι πια, μα άσε τα φτερά σου,
Διώξε τα δάκρυα μακριά, θα μείνω εδώ κοντά σου....
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
