| |
χρηστος καραμανος
28-11-2010 @ 06:07 | έλα απόψε που είμαι ολομόναχος
της σιωπής με πνίγει ο άηχος αχός
ξέρω , καραβάκια ήταν τα όνειρα
πλεύσαν μα δεν πήγαν μακριά
::up.:: ::up.:: ::up.:: | | monajia
28-11-2010 @ 06:15 | έλα η θάλασσα καλεί τα σώματα
κοίταξε το τώρα κι άσε το μετά
ξέρω , καραβάκια ήταν τα όνειρα
πλεύσαν μα δεν πήγαν μακριά
ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ.............. ::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | | sylia_218
28-11-2010 @ 08:14 | ως μακραίνει ο χρόνος είσαι πλάι μου
απ΄ τις χαραμάδες μπαίνεις του μυαλού
με νικάς και χαίρομαι την ήττα μου
σαν ροή με παίρνεις άγριου ποταμού
κάτι η νύχτα, κάτι η απουσία σου
κάτι που οι ανέμοι πάψαν να φυσούν
κάνουν να φαντάζουν τ’ άστρα τ’ ουρανού
καύτρες που φωτίζουν και μου καιν το νου
έλα η θάλασσα καλεί τα σώματα
κοίταξε το τώρα κι άσε το μετά
ξέρω , καραβάκια ήταν τα όνειρα
πλεύσαν μα δεν πήγαν μακριά
poly wraioooooo!!!!!!!!!!!!!!! ::angel.:: ::theos.:: ::hug.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
