| |
Άρχισαν να πέφτουν οι πρώτες σταγόνες,
κλείνω τα μάτια & τις ακούω να πέφτουν πάνω στα φύλλα των δέντρων.
Ο ήχος αυτός με γαληνεύει
Φέρνω στη μνήμη μου γλυκές στιγμές του παρελθόντος,
όπως τότε που καθόμασταν μαζί και η σκέψη μας πήγαινε εκτός τόπου & χρόνου
Θυμάμαι τη «τελευταία νύχτα», τότε ακόμη πριν φύγω από την ψυχή & από τη σκέψη σου,
πόσο γλυκά με φίλησες & εγώ από μέσα μου ευχόμουνα «μην είναι αυτό το τελευταίο»
Σαν να 'ξερα ότι όλα θα τελείωναν εκείνη τη νύχτα
με το ίδιο μοτίβο, κάτω από τα αστέρια, όπως ακριβώς αρχίσαμε.
Τι ειρωνεία!
Και αν δεν έφευγα την άλλη μέρα ξέρω πως το τέλος θα ήταν αναπόφευκτο.
Ο στίχος του Αλκίνοου γυρίζει στο μυαλό μου
δε σε χόρτασα ποτέ μου όλα ήταν μια στιγμή μια στιγμή
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
