ALIROS
29-11-2010 @ 03:48 | Κόβονται νήματα
και παραδέρνουνε
σαν τις κρεμάλες
κι εσύ αργείς.
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
monajia
29-11-2010 @ 03:49 | ΠΟΛΥ ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ............... ::theos.:: | |
ALIROS
29-11-2010 @ 03:55 | Όγκος βαρύς κι ασήκωτος τ' αφέντη μας η κάσσα,
με ζηλεμένονε παρά σε στήθεια σιδερένια
κι ανοιγοκλεί με σφυριχτή -σα δουλευτής- ανάσα
κι ο αφέντης τής χαμογελά με σεβασμό κι ευγένεια.
Κι όταν σχολάσουμ’ όλοι εμείς και μείνει αυτός μονάχος
στην κάσσα δίπλα στέκεται και τηνε καμαρώνει.
Σίδερο η κάσσα, μα κι αυτός μπετόν, ατσάλι, βράχος
κι ανθρώπινο ό,τι τούμεινε μέσα της το κλειδώνει.
Κρύβει τ’ αργάτη τον ιδρό, τον κάματο τ’ αγρότη
κρύβει το δάκρυ τ’ ορφανού, το στεναγμό της χήρας
του ναύτη τον καρδιοσωμό, το γαίμα του στρατιώτη
και της γυναίκας την τιμή και την τιμή της λίρας. | |
idroxoos
29-11-2010 @ 04:11 | πολύ όμορφο!!!!! ::yes.:: ::up.:: | |
kantadoros
29-11-2010 @ 05:37 | Όλοι;
http://www.youtube.com/watch?v=A3AyVB9oqog
::smile.:: | |
ΝΙΚΟΣ P
29-11-2010 @ 08:05 | ::up.:: | |
justawoman
03-12-2010 @ 16:26 | Είναι η εποχή του βλέπεις!
Όλοι να κουβαλούν στις πλάτες τους
τα βάρη αυτού του κόσμου
(...κι αφού μαζί τα φάγαμε γιατί εμείς πεινάμε;)
::whist.:: | |
Mπουρμάς
15-12-2010 @ 15:18 | βΛΈΠΩ ΚΑΙ ΕΊΣΑΙ ακαθεκτος
νεανικός και άτακτος
οπως και τότε που λεγες
τα παθη σου και ούρλιαζες ::razz2.:: ::razz2.:: | |
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
12-01-2011 @ 05:29 | Βαριά τα βήματα
άνθρωπος ράκος
αργά με σέρνουνε
αρούρης άχθος.
::hug.:: | |
 |
