| |
με σφίγγουνε με πνίγουν όλοι αυτοί οι στίχοι.. που μιλάνε για ζωή
και τ'αφήνουνε στην τύχη...
με πονάνε με καίνε και οι μουσικές , δεν μ αφήνουν να ξεφύγω, με πετάνε στο χθές
τα λάθη είναι δικά μου και τα παίρνω μαζί μου...
ακόμα και αν πεθάνω.. η ευθύνη δική μου..
τώρα τι θέλω όμως και γράφω??
και όλα αυτά τα λάθη στο λάκκο δεν τα θάβω..?
που έμαθες και μου μιλάς εσύ για την ζωή...
ξέρεις την είδα να περνάει απο μπροστά μου μια στιγμή..
λοιπόν απο κοντά μου τώρα φύγε...
η χαρά που μου ζητάς δεν γνωρίζω που πήγε...
δεν γνωρίζω και αν την είχα ποτέ κοντά μου...
κ όμως πίστευα κάποτε πως την είχα στην αγγαλιά μου
ήθελα για πάντα να την κρατήσω στη ζωή μου...
μα σαν αστείο φοβερό... γέλασε μαζί μου...
μου είπε αντε γαμήσου ρε μαλάκα....
και οτι ήρθα κοντά σου ήταν για να σπάσω πλάκα..
ήταν για να σε θυμάμαι και να χαμογελάω..
στις δικές μου τις λύπες να μπορώ να γελάω
να μπορώ να σβήνω απ'τα μάτια μου την λύπη
όταν δεν είμαι καλά να ξέρω πως δεν λείπεις
πως θα είσαι εκεί.. πως θα κλαις μόνο για μένα
να σου θυμίζω πως ήμουν ένα ψέμα..
που όμως έπεσες στα δίχτυα του μαλάκα...
σαν το ποντίκι, για το τυράκι στη φάκα..
να'σαι γερός όμως δεν πειράζει..
σαν εσένα άλλους πόσους.. θα φάει το μαράζι...
λοιπόν μου φαίνεται ήρθε η ώρα να πω μια καληνύχτα..
για αληθινούς και ψεύτες είναι τεράστια η νύχτα..
είναι μεγάλη, γιατί όλοι μας πονάμε
και σε ποτήρια μπύρες το μέλλον προσδοκάμε..
καληνυχτα...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
