| |
χτες το βράδυ
σαν όλοι κοιμόσασταν
ποίημα σκάρωσα
που δε φανταζόσασταν
μα φτωχός ήρθε δίπλα ζητιάνος
και μου ζήτησε να ζεσταθεί
πάρ`το ποίημα, του είπα και κάψ`το
προηγούνται θαρρώ οι φτωχοί
με κοιτά μέσ`τα μάτια με δάκρυα
- δε μου φτάνει ένα μόνο χαρτί -
έλα, κάνε το χίλια κομμάτια
το καθένα έχει μέσα ψυχή
έτσι άλλαξε χέρια η καρδιά μου
και την κάψανε πριν την αυγή
τότε ένιωσα την μοναξιά μου
γιατί κάψαν κι εσένα μαζί..
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 2
| | | | | | | |
|
